karanlýk gecelerde yolumu aydýnlatan
ilahi bir ýþýk kutsallýðýnda...
yarým kalan bir hikayenin sýzý göðsümdeki her atýþ
vuslat bir serap düþlerimde tadabildiðim
martýlarýn kanatlarýna kan tutunmuþ
silinmiyor alýn çizgilerimden esaretim
yeþil bir gök kubbe dalgalanýrken üstümüzde,
hüzzam ayrýlýklardan sýyrýlýp gelirdin dört nala;
üzerimden kaç hayat geçtiðini unutturan özleminle.
ötelerden esen ýlýk bir rüzgar okþardý saçlarýmý,
ufka dalýp
seni çýkarýrdým ellerimle.
kederle örüldü balýkçý aðlarýna sevda
martýlar paramparça ruhumun peþinde
az mavi
az kýzýlla birleþtirmenin düþünde
oysa
ruhumu bölüp sökerken yüreðimi en derinden
geçilmiyor sevdanýn ateþinden
karanlýk gecelerdi sýcaklýðýmýzla aydýnlanan,
öpüþlerim ýslatýrdý ak gerdanýný,
gamzelerinde saklanýrdý üþüyen serçeler,
tanrýlar imrenirdi merhametine
ki aþka yasak konuldu.
ellerini tuttuðumda yer yerinden oynayýp
baþka bir ülkenin farklý bir þehrinde vurulurdu aþk.
acýyý acýyla perçinlerken anbean
soluksuz bir serüven akýyor avuçlarýmdan
ki artýk biliyorum
her þeyin ötesine geçebilmekti yalnýzlýðýn tonu
...aþka çalan...