bin yýldan eskidir bu tarih
bedirin ýþýðý vurur pencereme
sarýlýp hüznüme uyurum kederimle...
tek bir çiy damlasýný arzulayýp
bin hicran yakarým geceleri
iþte bundandýr gözyaþlarým
bundandýr sürgünlüðüm Kýz Kulesine
Þehr-i Ýstanbul´a sevdam
olamamýþken Farid Farjad´a arþe
Vivaldi´nin `Dört Mevsim´i olmaktý çabam
ki bundan
tozlu hatýralarý koþturuyorum
özlemle perçinlediðim kalbimi
hazan rüzgarlarýna asýyorum
`çocukluðumun kaydýraðý gökkuþaðýný´
eflatunî sevda düþlerimi
Araf´a varmadan nura tutuluþlarýmý
velhasýl;
yazýlan yazýlmayan
þiir olamamýþ tüm hislerimi
hüzünlü türkülere adýyorken
sessiz çýðlýklar asýyorum dilek aðacýna
eziyettir mavinin aþkla seviþmesi
tutup býrakmadan
aldýrmadan yakmasýna yüreðimi
söndüðüm
ve yeniden defalarca yandýðým halde
ki
ruhumdaki ýssýzlýk aþkýyla
bu kapýlmalar; alevli kar boranlara
varmak adýna hüzzam ütopyama
hüzünvari seviþmeler asýyorum kirpik uçlarýma
derin bir nehre akýp
Yaradana mülteci
irtihal etmek adýna...
Harun Sinan