Çocuk, Sen Gitme Emi...

Gerçek dýþý hiçbir sevdam olmadý,
Kendimi bulduðum da ölmek üzereydim...
Þimdi tüm sözlerimi dudaklarýmda tutup sana susuyorum...

Hiç kimse içimde ki bilinmeyen gerçeklerin ortasýnda kendine bir yüz aramadý,
Oysa ben hep canýmý acýtan gerçekleri içimde saklayýp,
Ayna da gördüðüm suretin bana ait olmadýðýný söyledim...
Bulduklarý boþluktan içime girip, içli bir seviþmenin ortasýnda beni býrakýp gidenlerin yasýný tuttum,
Ama en çoðu da babam içindi...
Mutlu olman ana rahminde geçirdiðin süreyle kýyaslanmýyor..
...
Umutlarýmýn tükenmiþ olduðunu defalarca hatta hiç susmadan söylemek isterdim,
Ama ben hiçbir umudun gerçekleþeceðine yürekten gelen bir sesle inanmadým ki...
Bana baktýðýnýz zaman ne gördüðünüzü hep merak ettim,
Sizin gözünüzden kendime hiç bakamadým,
Ama þimdi kendi gözlerimle gördüðüm benden bahsediyorum size...
Bir uçurtmanýn hayalini gözlerine çizerek, her gece odasýnda gökyüzüne doðru býrakan bir çocuk vardý,
Hani hiç bisikleti olmayan, hep alay ettiðiniz, bir türlü sevemediðiniz çocuk,
Hani pencerenin kenarýnda babasýný beklerken uyuyan çocuk...
Sahi,
Tanýdýnýz mý?
...
Ben yýllar önce ana rahmindeyken kaybettim kimliðimi,
O yüzden bana her sorduklarýnda adýmý,
Çocuk dedim, belki öksüz dersiniz, belki de yetim...
Þimdi aðlýyorsam uzattýðýnýz mendile gözyaþlarýmý sileceðimi nasýl düþünebildiniz ki ?
Siz deðil miydiniz?
Her kapýnýn ardýnda sýrtýmý kýrbaçlayan...
Sahi,
Hatýrladýnýz mý?
...
Canýmýn yanmasýný en iyi ben bilirim,
Sustum artýk,
Bana dudaklarýnýza yapýþmýþ utanç dolusu özürlerinizi söylemeniz için deðil,
Kirlenmiþ duygularýnýzýn içimi acýtacaðý korkusuyla sustum...
...
Bir çocuk vardý ya,
Sahi,
O nerede?

’Ölüm bana bir adým daha yaklaþtý, ne dün anýldý adým, ne de yarýn hatýrlanýrým...’
Sosyal Medyada Paylaşın: