günce-son (eskilerden)
günlerin çok sesliliðinde bir senfoni
ve heyecanla kabaran bir deli dalga...
yaklaþtýkça o meçhul gün...meçhul saat
her þeyden daha çok geçiyor içimden:kaçmak
her þeyi býrakýp arkada,gitmek...
uzlaþmak kendimle daha çok...ve uzaklaþmak...
düðümleri sýký atým bu sefer
çözemem ki
çözmeyi istemem ve de...
karman çormaným
allak bullaðým
sanki alobora oldu okyanusun ortasýnda kayýðým
ölüme teslim oldum sanki
ölüme hiç zaman kaldý ve de...
ellerim havada asýlý kaldý
nihayetinde,avuçlarýmda tuzlu sular...
son çýrpýnýþlarým bunlar
sen iflah olmaz bir yalancýsýn þaire
sen gönlünü girdaplarýndasýn!!
doðrularýn doðrusu dibinde atýyor
kalbinin tam üstünde...
bu defa olmasýn artýk
yardan serden geçmek,bir mesele
her þeyi býrakacaðým elbet bir gün
kendimi de...
ama ben baðlayacaðým bu defa kendimi
ellerine...
seni býrakmayacaðým!!
o müthiþ derecede kuvvetli ellerini de...
onlar ki ...beni aydýnlýða çekecek
onlar ki...sýcaklýðýnda yüreðimi eritecek
deðmekten uzak,
adeta kenetlenecek
gün denen geçerken
güneþle mücadelem ahmakça sürerken...
hiçi hiçine aðlarken gene...
küfrederken kendime...çoðu kez...
bilme!kendimi ne hale soktuðumu!!
deðilsin bütün bunlarýn zerre kadar mesulü
yolcuya dur demedin ki
--lafa ben tutuldum
ben kalakaldým böyle
geçti gitti kervanlar
arkadan bakakaldým öyle--
misafir olduðumu unuttum,senle
sende kaldým,kalýyorum da bak gene.
çürütecek misin beni be adam!!
sana erebilmek umduyla,saadetiyle...
son içkimizdir bu içtiðimiz
bu son mudur bilinmez,
böylesine deli, kendimizden geçtiðimiz
daðýldý pembelikler
bir sen kaldýn ,senin canlý rengin...
daha yeþil gözlerin...
ve daha beyaz gülüþlerin...
gene de bütün renkleri yutarcasýna gece
daha karanlýk ve de...
tüm umudum sende
sen gelmezsen benle
öleceðimi bilsem de
gideceðim bu yol üzere
arkama baka baka gideceðim
biraz kaybolunca silüetin
o vakit belki
korkuyla karýþýk
hýzla yürüyeceðim
meçhule meçhul kala meçhul saat...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.