Güneþi sevdim kýþ günü Yalýn ayak yürürken, Yalnýzlýðý sevdim Kalabalýklarda gülüþürken, Kavga etmeyi sevdim Kendimle dövüþürken, Þimdilik ben hayatý sevdim...
Savaþ açan gönül vardýr,gönülsüz, Zaman denen þeytan ise Damarlarda ömürsüz, Düllendi ateþler Sobalarsa kömürsüz, Þimdi bakýyorum da Ben zorluðu sevdim...
Gece hergün batar Güneþ doðar ya,sessiz, Kelebekler uçamaz ya,kadersiz, Hayat þimdi bomboþ Gözler hep fersiz, Asýl þimdi anladým Ben ölümü sevdim...
SELÝM YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sence35 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.