SAKLAMBAÇ OYUNUNDA DAİM SAKLANAN OLDUM
sence35
SAKLAMBAÇ OYUNUNDA DAİM SAKLANAN OLDUM
Bir servet kaybý gibi yok oldu duygularým,
En hoþ ninnide bile bölünür uykularým,
Ne kadar uðraþtýysam söndü loþ ýþýklarým,
Kara þövalyelerin,kara sýfatý oldum.
Taklalar atan ruhum hokkabaz,usta,
Ne kadar da çok yoruldum ben bu yokuþta,
Kaybettim herþeyimi deðiþ tokuþta,
Yýrtýk hayallerin kusmuklu yaþý oldum.
Alnýma yazýla yazý,kalemi demir,
Aðlamayý unutmak zor verilmiþ kesin emir,
Sen de durma bir saniye,tatsýz ruhumu kemir,
Kalemimi aðlatan kanlý mürekkep oldum.
Çilekeþ gülüþlerin masasýnda dertli,dert,
Kaynayan göz yaþlarým dertlinin derdiyle sert,
Kimselere görünmeden yolumu bitirsem,mert
Saklambaç oyununda daim saklanan oldum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.