SOĞUK BİR GÜNDE YALNIZ

Delicesine esen bu yalnýzlýk rüzgarý,
Penceremin panjurlarýný kýrarcasýna çarptýlar,
Çýðlýk çýðlýða ötüþen alýcý kuþlar,
Ölmemi beklediler saatlerce,
Leþine sahip olabilmek için sevdamýn.
Parçalayabilmek için içimdeki umudu,
Dönüp durdular tepemde,
Lapa lapa kar yaðmaya baþladý birden,
Dallara kondular uçuþan kar taneleri,
Odunla doldurdum sobamýn içini,
Kýpkýrmýzý oldu duvarlar,
Yeni yýldan bir gün aldým,
Astým duvara,
Ve sýcaktan buharlaþtý penceremin camý,
Kalp çizdim kocaman,
Ortasýna bildiðim birkaç ismi yazdým,
Bilmediðim isimleri yazdým,
Sonra sildim buharlaþan camý,
Kayboldu bütün isimler,
Islak caddeye baktým,
Soðuk ve ürkütücüydü her þey,
Yalnýzlýðýma sarýldým,
Sýmsýký,
Yoldan geçen birkaç kiþiye el salladým,
Birkaç kiþiyi seyrettim gizlice,
Perdemin arkasýndan,
Uzaklardan bir trenin sesi duyuldu.
Bir çýðlýk koptu ýslak sokaktan,
Yalnýzlýk, haykýrarak þarkýlar söyledi.
Tüm gücümle týkadým kulaklarýmý,
Duymamak için ayrýlýðýn çýðlýklarýný,
Yalnýzlýðýn þarkýlarýný.
Ve sepetinde renk renk þekerlerle,
Þekerci geçti.
Birkaç çocuk gitti arkasýndan,
Birkaç çocuk hayranlýkla seyretti þekerleri,
Birkaç çocuk sümüðünü yaladý,
Birkaç çocuk aðladý þekerler için,
Saatlerce...
Soðuk bir günde düþüncelerimle bir baþýmaydým,
Odamda...

Sosyal Medyada Paylaşın: