HÜZÜN TÜRKÜLERİM SUSTU

Yeniden Hüzünlere açýldý kapýlarým,
Yeniden deli divane,
Yeniden serseriyim.
Baþýboþ,
Bir baþýma bu yaban ellerde,
Tanýdýk bir tek bakýþ,
Bir tek sevda çiçeði,
Bir tek umut bile yok senden yana.
Yalnýzca kahrolasý yalnýzlýðým var.
Her gece gelip seviþen delice,
Öpen çatlak dudaklarýmdan kanayýncaya dek,
Ve alay edip giden her gece,
Yalnýzca sensizliðim var.
Bu hoyrat geceler,
Ve Sana benzeyen bu insanlardan çok uzaðým,
Sende bana düþen göz yaþlarým kadar vefasýz,
Rüyalarým kadar yalancýsýn.
Bir daha düþmek yok vefasýz gönüllere,
Boðulmak yok riya denizinde.
Ýçimde ana sütüne hasret öksüz bir çocuðun özlemi,
Köprü altý çocuklarýnýn sýcaða hasreti,
Kimsesizliðin sancýsý var.
Aðlayamýyorum,
Ne sana,
Ne yaþadýklarýma,,
Bir dönüm noktasýyým,
Kýþ dönencesinde,
Ve kara kýþým penceresiz,
Sürgündeyim.
Yüreðimden uzakta karanlýktan korkuyorum.
Sende yoksun bu uçsuz bucaksýz yalnýzlýðýmda
Sen bir orkidesin,
Nadide bir çiçek gönül tarlamda.
Bense bir kardelen.
Sen yazsýn sýmsýcak,
Bendeki soðuða inat,
Benimse yüreðim üþüyor,
Ayazdayým.
Elimde deli sevdam,
Senden kilometrelerce uzakta,
Bir diken tarlasýyým,
Elimde yalnýzlýðým,
Çaresizliðim,
Ve ihanetlerim var.
Artýk dönmeyeceðim sana.
Sensizlikten burada öleceðimi biliyorum.
Ve bir sabah,
Sen derin uykudayken,
Gözlerimi kapatacaðým uykusuzluðuma inat,
Bir daha hiç uyanmamacasýna uyuyacaðým,
Ve gönlümdeki sevda kuþu uçacak.
Bir baþka gönüle konacak,
Yapraklar sararacak,
Ve gökyüzü çýlgýnca aðlayacak,
Ýkimiz için,
Ve ikimiz diye bir þey olmayacak bir daha,
Sen ayrý türkülerin sevdasý,
Bende unutulmuþ türkülerin acýsý olacaðým.
Ýþte o zaman bir yýldýz kayacak gökyüzünden,
Kimsesiz bir çocuk koþup tutacak yýldýzý,
Buruþturacak avucunda,
Alýp atacak boðulsun diye,
Sevda denizinde,
Ve sevdam ölecek sensizlikten,
Boynu bükük.
ONUR SANCAK


Sosyal Medyada Paylaşın: