BAHAR KOKULU SOKAK

Bahar saçlarýnda çiçekler,
Pembe elbisesiyle,
Gelip oturdu hasret sokaðýna.
Artýk cývýl cývýl sokak.
Geri döndü göçmen kuþlar,
Yeþeren kavaklarýn dallarýna.
Ýþte pamuk þekeri satýyor Hasan amca,
Gür sesiyle türküler söyleyip,
Hasýr sepetin kenarýna,
Horozlu þekerleri, elma þekerlerini takmýþ,
Avazý çýktýðý kadar baðýrýyor,
“Þekerciii.
Baldan tatlý elma þekeri.”
Emine teyze pazardan geliyor,
Yorulmuþ.
Taþ duvara oturuyor beþ, on dakika.
Gençliðini düþünüyor,
Yaþaran gözlerini ellerinin tersiyle siliyor,
Kalkýp yeniden yürüyor yokuþ yolda,
Evine doðru,
Uzun boylu yoðurtçu geçiyor,
Çýngýraðýný çalarak.
Uzun uzun baðýrýyor,
Dar sokaktan geçerken,
“Haydi yoðurtçu geldi.”
Sütçü çocuk elinde güðümü,
Kapý kapý dolaþýyor yine,
Güðümündeki süt bitince,
Gözleri parlýyor,
Islýk çalarak gidiyor,
Günün yorgunluðunu üzerinden atýp.
Yine manþetleri avaz avaza okuyarak,
Daðýtýyor gazetesini,
Hüsmen aðabey.
Kadýnlar ellerine oyalarý,
Saçak altýnda oturuyorlar,
Kahkahalar atarak.
Bir çocuk balonu patladýðý için aðlýyor.
Bir kýz balkonda sevdiðini bekliyor.
Yüreðini avuçlarýna alýp,
Sevdiðine uzatýyor oðlan,
Kayýsý aðacýnýn kokusuyla doluyor,
Ahþap evin odalarý.
Bir çocuk uçurtmasýný seyrediyor,
Bir kuþ gibi süzülürken gökyüzünde.
Bir bulut kadar hafifliyor,
Çekip gidiyor gönlü uçurtmasýnýn peþine,
Hayal ülkesine doðru,
Artýk bahar geldi.
Yine aþklar tomurcuklanacak,
Yine delicesine sevdalanacak insanlar,
Yine çiçekler toplayýp gönderecekler,
Sevdalarýna,
Bahardan...
onur sancak
Sosyal Medyada Paylaşın: