Şimdi ayrılığa susuyoruz...
“Þimdi ayrýlýða susuyoruz...
Gözlerin kadar yabancý bana bu kent ve ellerin kadar soðuk...”
Bir sokak ortasýnda yalnýzlýða býrakýyorsun ellerimi,
Tüm kelimelerim ölüme vuslat düþüyor ardýndan...
Ezberimde kalmýþ gözlerin,
Göremediðim düþlerde bile,
Hayalime düþüyorsun…
Derin bir nefesle çekiyorum,
Ayrýlýðýn soluðunu,
Kent gri dumanlara karýþýyor…
En siyahýný giyiyorum yaslarýn,
Ayrýlýðýn dik merdivenlerinden iniyorum,
Sessizce…
Bir bayram arifesi sanki,
Halaylar tutuluyor karþý köyde,
Bir düðün alayý geçiyor önümden,
Beyazlara bulanmýþ bir gelin düþüyor gözlerime…
Az sonra,
Bir çocuk dileniyor benden,
Oysa ceplerimde acýlarýmdan baþka bir þey kalmamýþ…
Umut kokan düþler biriktiriyorum sana,
Sen tüm sevmelerimi intihara sürüklüyorsun…
Seni sevmenin böylesi akla zarar/mýþ,
Zararlara uðratýyorsun tüm senli yanlarýmý…
Uçurumun kenarýndan bakýyorum sana,
Kent hala gri dumanlarý soluyor
Ve soluksuz kalýyorum sana,
Tüm geçmiþimle…
Ardýndan yazdýðým þiirler,
Suskun
Ve
Aðlamaklý bir gün geçiriyor…
Düþüyorum…
Acý bir kahkahaya boðuluyorum dudaklarýnda,
Acýsý bana,
Yarasý bana…
Temmuzun sýcaðýnda,
Teninde kavuruyorsun beni,
Oysa ben þubat soðuklarýnda üþüyorum…
Ellerin kadar soðuk bir uykudan uyanýyorum,
Gördüðüm bir düþ/tü..
Geceye siyah bir matem düþüyor,
Çýðlýklarým da boðuluyorsun,
Adýn yine dudaklarýma düþüyor…
Yarým kalýyorum bir þiirin dibinde,
Aynalarýn ardýnda sýr oluyorum,
Nefretim kendime,
Beni gördüðüm her yerde…
Þair Ceketli Çocuk/Kasým 2oo9
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.