Salkým salkým sevda çiceði olurdu balkonumuzda Pembesiyle moruyla Saklý durur çocukluðumda hala Ahçap panjurlu evimizin, geniþ avlusundan Ýzlerdim annemi Hep özen gösterirdi onlara Her biriyle ayrý ayrý dertleþir Hepsine ayný þefkati gösterirdi Þimdi o saksýlarýn kurumuþ çorak topraklarýnda Yeniden doðuþ ve yeþerecek hayat var Ayrý bir dost ,ayný þefkat var Sevda çiçekleri bana annemden tek kalanlar ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz_s20 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.