“Nûn. Kaleme ve kalem tutanlarýn yazdýklarýna andolsun ki, sen -Rabbinin nimeti sayesinde- deli deðilsin… Hiç þüphesiz senin için bitip tükenmeyen bir mükâfat vardýr. Ve sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin… Yakýnda sen de göreceksin, onlar da görecekler, hanginizde delilik olduðunu…” Kalem Sûresi 1. – 6. Ayetler
Kýrýþmýþ alným artýk çatýk kaþlarýmýn dehre
Yavaþ yavaþ pervasýz çýðlýklarý karýþýyor
Çöküyor gece gibi kutsaldýr dediðim þehre
Feri kýrgýn gözlerim alýngan ve sýrýlsýklam
Sakalýmda beyazlar siyahlarla yarýþýyor
Titreyen düþlerimde daðýlýyor bütün ilhâm
Gölgesi kurþun gibi donuk tutuk aðýr ve yoz
Kemerlerine takvim murçladýðým köprülerin
Yankýsý gün ardýnda savurduðum bütün balyoz
Tetikliyor geçmiþin kalbimdeki depremini
Kunduzlarýn iþtahý kaplýyor derin mi derin
Çürümüþ bir bedenin aynadaki gizemini
Baykuþlarýn tüneði virâneler kadar mesûl
Sýrtýmý hançerleyen fener döþeli sokaklar
Çizgiler çiziliyor yanaðýma bin bir usûl
Tamahkâr adýmlarda iklimleri yarýyorum
Adýmý heceliyor sak mermerler damar damar
Bense dudaklarýmla alfabemi arýyorum
Örtüler çekiliyor örtüler ki doludizgin
Körüklüyor durmadan içimdeki engereði
Güzergâhýndan çýkmýþ bir serseri gezegenin
Seyri gibi daðýnýk gergin tedirgin ve bitap
Çatal dilli geceyse eðer hasmýmýn gereði
Geride býraktýðým çil çil yýldýzlar ve mehtap
Bembeyaz tuvallerde soluyor rengârenk ûmit
Her fýrça darbesinde tanýmadýðým bir çehre
Korkum oluyor birden kâbusa dönüyor vakit
Bir keþmekeþ saltanat avuçlarýmdaki akkor
Kýrýþmýþ alným artýk çatýk kaþlarýmýn þehre
Yavaþ yavaþ pervasýz çýðlýklarý karýþýyor
21 Ekim 2008 // T A R S U S
Hakan Ýlhan Kurt