“simsiyah sayfada bembeyaz bir yazýyla;
þiir, gülizâr ile baþlar…
… ve
destan-ý gülizâr ile biter.
þairlik sizin olsun...”
gülizâr gözün aydýn günün aydýn þen ola
duman duman geldiler bir köþede üç muþtu
sonra yaðdýlar tek tek aðdýlar saða sola
alnýmý tuttular da geride tadý kaldý
ey gülizâr atalet ellerimde buruþtu
kerem’i ve mecnun’u dahi ferhat’ý kaldý
en güzel þiirimi ben sana yazacaktým
daðýt endamýný bak segah ‘sürgün ülkemde’
ne resimler silindi neleri kaldý yarým
ey gülizâr sevin ki ruhum kanadý kaldý
fetvalar yýrttý gönül en keskininden hem de
ne temaþasý kaldý ne de biadý kaldý
haydi çarmýha gerin uðraþýyla bekir’i
mem bir sana mý kaldý yanýp yanýp tutuþmak
ey benim çakýr hücrem ey sevdalar bakiri
geride açýk mezar kürt’ün zýlgýdý kaldý
gülizâr serim baðým avurtlarýmda zambak
saçým sakalým aðdý zin’e ýrgatý kaldý
nakþibendi tövbem dur etmedim farzet yemin
beynime dalan nurdan kaldýrýn o ricâli
doksandokuz zikirden aðlaþýyor tüm zemin
artýk hiçbir cevvalin ne izahatý kaldý
ne de bir tamlamasý dökülürken mecâli
yine allah demiþim hayy tesbihatý kaldý
kaçak nebi ay nebi dövüþtürelim gel de
âsaplarý bir hayk’ta ezip daða kaçalým
aþkýn neþriyatýndan uzunca bir tünelde
külleri göðü aðan volkan afatý kaldý
gülizâr sýðýnaðým gözlerimde kývýlcým
vurgun yedi nefesim kalem anýtý kaldý
daha aðlama sakýn her hücrende bir irfan
sana rüzgarda sergin upuzun saçlar gerek
bilirim biliyorum seyrek kelâmým zindan
namýk kemal yüzünden dik kýraatý kaldý
ben deðilim sultana kafa tutan efelek
ey gülizâr nurunun zor istibdâdý kaldý
postallar palet palet ezerken kerbelâ’yý
sana yandým gülizâr sensin zeynel’e ferah
dünyâ zalim bir saray savmadan kör belâyý
dizim çözüldü birden dehre hayratý kaldý
ey barut nazlým benim intiharým ki günah
ne basrasý kerkükü ne de baðdatý kaldý
kýlýç þakýrtýsýnda dindi ebû müslim’in
ruhlarýn göçü sýra ruhundaki murakýp
bu yer kimin enkazý þu zerr-i semâ kimin
göðsünde gençliðimin saf cevherâtý kaldý
ey benim aþk iksirim gitme beni býrakýp
ruh-ý mecruhumun tek hûþ belâgatý kaldý
þems’e doðmuþum ey yâr girmediðim gün mü var
yanýna huzuruna o mahfuz dergahýna
ravza-î hayâlinden sýtrederken sükutlar
âh o masum iklimin kýr hissiyatý kaldý
yýðýnaðým gülizâr medet aþkýn þahýna
pervânesi olmuþum gör saltanatý kaldý
dandanakan amadem gazneli’nin sýrtýna
selçuklu’dur serverim ne devletler kurarým
ne devletler yýkarým benzim cenkte fýrtýna
cenk kurudu gülizâr hâle sebâtý kaldý
salladý meyvesini bûseler çakým çakým
aþk meydan uðraþýnda bana isnadý kaldý
durulma hazzýn ile zamaný dört köþeden
ardým sýra dostlara paye paye taht eyle
sakýnmak elbet hata gizlice kör neþeden
o zeytin gözlerinin artýk naatý kaldý
ey gülizâr durulma sabaha kadar böyle
satýr satýr destanýn berk itaati kaldý
yedi nevruz eskittim yedi geliþ ve gidiþ
yedi nevruz yüzümü tanýr kaldýðýn þehir
ey kuytumda tebessüm ey nabzýmda direniþ
sabrýn ne meþ’âlesi ne barikatý kaldý
ey gülizâr gül destem tutuþtu cümle nehir
rahmetin ne diclesi ne de fýratý kaldý
maturidi’m hele gel yolunda sakla beni
aklýmý yitirmiþim darmaduman matemdir
eþari’den uzak tut mihrinle akla beni
turaç oldum kanadým gözüm karadý kaldý
saf tutmuþum safýmdýr hesaba münker-nekir
senin senden baþkaca yâr tembihatý kaldý
þahidim ol gülizâr göðe baskýn maviler
kapkara kesilmiþim topraða sýðamadým
can havli haykýrýþým örtündüðüm her seher
daðlarý aðlattým da çehreme yâdý kaldý
gülizâr þahidim ol örslediðim her adým
bir þahin gagasýnda telaþa yadý kaldý
dadaloðlu otur da seyran edelim ardan
kimin nefsi yamandýr saçýlsýn birer birer
göðercin nazeninden zeytinyaðýnda nardan
kimin kimde yetimlik edebiyâtý kaldý
ey gülizâr aðlama çat o kaþlarýný ger
sevdamdan parsel parsel bâki anlatý kaldý
çaðýrýn o bâbek’i gelsin nirânda ruhum
isyan edelim göðe o yalçýn yurdumuzla
içelim zemzemini içelim yudum yudum
âh o keyf-û seherin þimdi irâdý kaldý
o kýzýlca kýyamet yýldýrým ordumuzla
bulutlarý saðarken hýrsýn miladý kaldý
hani gelip yanýma beni izleyecektin
hani uyanmadan ben gidecektin sessizce
ey gülizâr bilmezsin bu âlem öyle çetin
cümle hayalîn artýk ýssýz feryadý kaldý
diril yeniden diril çaðýmýn ki hissizce
çalakalem yontulmuþ bedi sanatý kaldý
dile gel karac’oðlan dile gel de muhabbet
elif alfabem oldu daraðacýnda tahtým
dile gel kâlemimden çaðlayan bu emanet
kýrýldý bölük pörçük dik hurufâtý kaldý
ey huzur-u mahþere demirlediðim ahtým
yetmedi yedi nevruz tek arasat’ý kaldý
‘binbirinci gece’den kalan bütün masallar
fars’ýn cengâmesinde dolunaylarda ateþ
ey benim ibadetim ey gerdanlýðý bahar
anam bacým kýymetim ilâhi þâdý kaldý
bitti artýk masallar þehriyâr doðdu güneþ
ne cennetten sarayý ne þehrazat’ý kaldý
boðazlandý yazýmlar cevher taþýdý köþkün
‘isim ateþ arasý’ yaralandý baykuþlar
âh hasretin membaý âh o özleme sürgün
kulaðýmda salahýn beþ nasihati kaldý
eðildi gövde gövde kýblegâhým bahtiyar
ne kâlû belâ andý ne müþkülatý kaldý
vardýðýmda þehrine vaktiyle apak giyit
yedi nevruz toz toprak sancýsý dirhem dirhem
kurul köþene titre titre ey þehr-î seyit
kasavet tutsaðýnda hay’a vuslatý kaldý
ey gülizâr sevdiðim nergis çaðýmda ilkem
yalavaç kokusundan al salâvatý kaldý
iþkilleri killenen ben mi kaldým yalnýzca
en hýrçýn hüzünleri devþiriyor zemheri
söyleyin hatayî’ye coðrafyam ki arsýzca
buz heykeller dikiyor nurdan abadý kaldý
deliþmendi vadiler sýradaðlar serseri
o müthiþ kasýrganýn dingin ifþadý kaldý
kaldýr baþýný kaldýr gözyaþýna kýyamam
kurbaný olduðum ki o vakur duruþundur
deðil bin kez ölmüþüm çürümüþüm bu ahkâm
okyanus söndüremez dehrin sýratý kaldý
ey gülizâr þahidim þu ezan dil-i hûndur
dik tut baþýný kaldýr azmim ýradý kaldý
afþýn hey kara bahtým mutâssým’a ne oldu
türk’ü türk’e vurduran ilm-i hâlef mi neden
bâbek’e nasýl kýydýn nice lalezâr soldu
nicesinden bugüne azgýn fesadý kaldý
ey gülizâr kirpiðin inci çiçeði temren
her baðýr deliþinden ay serâzadý kaldý
yunus neyi buldun ki neyi bulup yerledin
yeryüzü baþtan baþa meyhaneler sokaðý
hangi eri kýzladýn hangi kýzý erledin
yalnýz taptuk gönlünde salgýn dilþadý kaldý
çayýr çimen dilinde kuru buðday baþaðý
bir de anadolu’da kýzgýn efradý kaldý
doymadý mý dört kapý duymadý mý hiçliði
bu kadar zor mu idi kýrk makamýn kýrkýnda
felek savurdu inan fermanýnda güçlüðü
soldu amenna solsun solgun suratý kaldý
hâce ahmet yesevi dergâhý’nýn çarkýnda
piþmenin ne hadisi ne tefsirâtý kaldý
ey emir temur davran tarih türk’le baþlasýn
vurdurduðun baþlar az gayzým sarstý sivas’ý
haydi kalk ayaða da baskýn yemiþim baskýn
kara dinli mahallin kýnda zekâtý kaldý
alnýmdaki yazýnýn ey ukbâ-i ferdasý
zýrhýn ne saðlamlýðý ne þatafatý kaldý
gelme istemem gayrý boylum boylum derine
batýp da çýkýyorum yaðlý urgan hapsinden
kim çalsa penceremi sûretinin yerine
secdeler üþüþüyor dosttan saladý kaldý
o müthiþ merhemiyle yaralarýn hepsinden
geriye þafaklarýn bak hatýratý kaldý
atam ilteriþ doðrul esâretim okunur
kurt yeleli tuðlarla hürriyeti tutalým
tutalým yakasýndan ahlata inerken nur
doðrul ilteriþ artýk çarkýn hasadý kaldý
ey gülizâr onyedi civanýmdandýr yalým
koca koca daðlarda gür harabatý kaldý
sokak sokak savruldu derme çatma köselem
sabahýn soðuðunda açýlmadý perdeler
ey benim ahiretim çözülmeyen meselem
þehrin ne parký barký ne de sabadý kaldý
benim dediðim þehir birden yarýldý yer yer
en matrak matemiyle beyaz mabudu kaldý
haydi aç kuyularý devrilsin tüm kafalar
zerre aman dilersem utançtýr gençliðimle
aksýn þahdamarýmdan oluk oluk kaným var
korksun kuyucu murat celâli bâdý kaldý
ne mutlu ey gülizâr hançer yemiþ çiðimle
cinnettin püfür püfür yalgýn imbatý kaldý
þeyh bedrettin duydun mu torlak’tan börklüce’den
obalar köyler yanmýþ benim adým verilmiþ
göðermiþ bu baþým ki billâh buyruk yüceden
dinin ne tebligatý ne de cihadý kaldý
ey gülizâr gözlerle görülmez bu tükeniþ
imanýmýn kurtlanmýþ gök cerahatý kaldý
kuþat beni gülizâr sevdâný kuþanmýþým
yeni yetme erlerin velvelesinden miras
tüm kýlcal damarlarým virânesiyle hýþým
bir vakt-i selâmetin yýlmýþ sedadý kaldý
delindi gözlerimde ceylan derisinden nas
þefkâtin merhametin yýrtýk kaðýdý kaldý
setterhan ey setterhan silkin topraðýmda hin
dudaðýmda bin yýllýk kanlý bir istilâ var
ey yanaðý memleket özgürlüðüme perçin
yýlmýþým bileðimin ne bir takati kaldý
ne bir direnmiþliðim ne de uluð iftihar
kor göðsümde imtina yârin tokadý kaldý
hýzýr paþa hayýrdýr nefsi emmâre niyet
pir’im sultan sazýnda tarihe mi döküldü
etmedim farzet seni sevgiliye þikayet
ey gülizâr ayn’ýnda þirkin necâtý kaldý
deðersin ey deðersin can sokakta söküldü
mezar mezar bozkýrda yâr sadakati kaldý
albýz alsýn canýný atsýz atam bu ne hâl
sayfa sayfa taþardý yüklediðin itibar
þimdi cansýz bir yýðýn diktiðin koca balbal
ne bir kurt baþlý tuðu ne de pusatý kaldý
atam el çek üstümden ölsün artýk bozkurtlar
ne akil ‘ruh adam’ý ne de kürþad’ý kaldý
sorun nesimi’ye de derlesin buram buram
aklýn onmaz kahrýna yürüdü buðz taunu
tutun meydaný tutun daðlansýn gökçe yaram
bugüne dilden dile tunçtan imadý kaldý
vâveylâ ey gülizâr bent eyleme zebunu
dost hasmýna varýnca hallac’a kadý kaldý
topla gözyaþlarýmý dudaklarýnla avut
o eþsiz ihtiþamýn heyecaný biter mi
güne eriþmez miydi kaf’a tutunmuþ sübut
ey gülizâr anka’nýn kýrýk kanadý kaldý
alnýmýn ortasýnda çaðýldarken bir mermi
kýskanç öykülerimin yorgun kýratý kaldý
ey gülizâr aþkýnla iþledin petek petek
baðbaný bir tek sensin sinemdeki bahçemin
geç kalmýþ yýðýlmýþým serildim yorgan döþek
korku sardý gülizâr hâl sekeratý kaldý
molozlara yaslandý çayýr çimen lehçemin
ne bir nakkaþý kaldý ne bir hattatý kaldý
tarihim ki irabým hitabým mý düzelsin
sözün þarlatanýný alnýndan çivilerim
bilmez misin kabýmý taþtýðýnda bir esin
tohumlanýr rengârenk þimdi iladý kaldý
anla beni gülizâr çatladý serim serim
afþarým demir kýran oðuz inadý kaldý
kopartýn zincirini tebriz’in þehriyâr’da
sýrýlsýklam zulmeti alazlanýr zýndýðýn
vurun baþýný tezden ateþperest diyarda
yüzyýllardýr haykýran imanýn odu kaldý
seyreyle ey gülizâr haysiyetsiz sandýðýn
bu delirmiþ peykanda senden miradý kaldý
ihtirâm eyledim ki görmedi gözüm mehli
hafýz’ýn divâný’ndan cemâlini aradým
beyitlerde kaybolan mecnûni kelam ehli
gömdü maziye derdi mevtin azadý kaldý
ey gülizâr duyma sen çýðlýklar salkým salkým
koçak türkülerime ömrün aðýdý kaldý
haydi sarýl geceye gizlediðin o camla
sarýl bütün gizemler sadece sende dursun
baþka baþka âlemden gezlediðin selâmla
zan tutuþtu gülizâr aþkýn beratý kaldý
yalnýz sana susadý bozulan bütün efsun
mülemma huzurumun pür itiladý kaldý
atam dedim sarýldým mahtumkulu bu nedir
hani kapýlar vardý allý yeþilli aklý
bana mý gücü yetti sarýndýðým medcezir
ya tut göðsümden beni namýn cellâdý kaldý
ya da tamamen devir yolum keskin sapaklý
iblisler çepeçevre bahtýn sýfatý kaldý
okþamadým zülfünü ne gam dilimde düðüm
ben uzattým saçýmý gayrý sürsün vâyeyi
ey gülizâr korkun mu darmadaðýnýk ölüm
hazana bir oyuncak ins’in irþadý kaldý
açýlsýn kara toprak alsýn bu hikâyeyi
müstafi bir ikrârýn gök sefahatý kaldý
dindir çehreni dindir firakýn da þerefi
bir izzeti var elbet çehrende güller açsýn
cümle güller adaktýr isme vuku selefi
fuzuli’ye andolsun bülbülün adý kaldý
kaç buðuyu tutar ki bu kitabelik yazýn
mýsra mýsra þiirin eyvah imdadý kaldý
bilensin kuzey güney doðu batý perdesiz
devranýn pusulasý yalnýz seni gösterir
tutulunca semahý yüreðin gibi temiz
ne seyri sabaha dek ne semahatý kaldý
þaþkýnlýðýnda kumlar sahiller boyu cebir
ey gülizâr ne camý ne de saati kaldý
her geliþim umuttu her gidiþim bir ölüm
gülizâr sere serpe aktýðýmda o þehre
ne sen beni gördün yâr ne de ben seni gördüm
o þehirde aþkýmýn ulvî maksadý kaldý
þimdi o âh û vâhlar basarken çepeçevre
bahçede çay deminin acý hoyratý kaldý
ben ettim sen eyleme âb-ý nisanýn sihri
zây oldu dem araký çiçek çiçek portakal
buðulandý aniden nâr-ý beyzalar cehri
gözyaþýna karýþtý vakte firkâti kaldý
anemon düþüm benim dillerimde infial
sarkýt pencerelerde âb-ý balâdý kaldý
ey gülizâr kokunda deðil karanfil iklim
misk û amber deseler ciðerlerim ki lisan
ben deðilim elbette daim cemre müdavim
sana çocukluðumun son serenadý kaldý
vakit geç deðil daha düþ takvimi ey nisan
mahþere dek mühürlü aþkýn üstadý kaldý
yirmiaralýkikibinsekiz-tarsus