Silviya II
Binlerce Titanik’le açýlsam sana doðru
Bir buz daðýyla gömersin karanlýða yolumu
En iyisi bir adaya at beni tayfunlarla
Biraz yalnýz kalayým sevda enkazlarýyla
Aldanma Silviya vurgun yemiþ yaþýma
Her güzel ihanete uðrarmýþ
Her yiðit yenilirmiþ sonuna
Dert yükü bir trenin vagonuyum þimdi ben
Iþýðýmý süzüyorum fýrtýnalý geceden
Bin bir baþlý ejderhalar kesiyor yolumu
Yine de umutsuz deðilim sevgiden
Ne denizlerin þarký söylesin ardýmdan
Ne de mum yaksýn yaþlý kadýnlar gölgende
Hasretimi tut ilk çaðlardan
Süt ver yeni doðan bebelere
Ecelle pazarlýk olur mu Silviya
Düþtüðümü bil de gurbete söyleme
Sessizliðe uzandýkça her yaným
Bir gökdelen saplanýr baðrýna
Tutulur soluðu merkezinde dünyanýn
Her kötülük sonunda yenilmeye mahkûmdur
Ne faydasý olur ruhlara bombanýn
Bilgiyle beslense insanlýðýn
Gezer miydi damarýnda zalimlik Silviya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.