CENNET

Pat diye çýkýp karþýna dönerken köþeyi.
Yüzüne gölgesi düþerken günün.
Anadolu gibi bir yaným kurak,
ötede çukurovanýn yeþili.
Türkü çýðaran gençlerin neþesi.
Bardak bardak içer gibi Ceyhaný, Fýratý, Arasý
Kývrým kývrým yüzünde Kýzýlýrmak
Nasýr tutan eller, toprak kokusu
Karda ellerini oðuþturan çocuklar.
Bir umut gözleri ufukta.
Hayallerine bakar
Doktor, savcý mühendis ...
Gözlerde inanç, içimizde heves.

Zifiri karanlýkta parlayan bir çift göz..
Güneþ tutulmuþ sanki.
Daðlarýn ardýnda bir alaca kýzýllýk
Rüzgarda nem, toprakta koku
Yutkundu.. boðazýna dizilmiþti sözcükler.
Ben, þey!
Titredi teni. Kýzardý yüzü..
Eðildi baþý suçlu çocuk
Kafeste kaçan kuþtu yüreðim.
Son tura kalmýþ gibi nefes nefese

Bir yanda sonbahardaki yaprak
Bir yanda kar yaðmýþ saçlarýna.
Kahverengi gözler, ya o obruklar yanaklar.
Hep dalýp kalmak istediðim.
Yýllar sonra en baþtaki gibi yüreðim.
Belli ki býkmýþtý sessizlikten.
Kanadý çýrptý maviliklere.
Ve vuslat
Seninle sensizlikte.
Huzurla kapandý gözler
Verilip son nefes
Yüreðimde sancý, yüzümde tebessüm
Cennete girmiþ gibi
Sosyal Medyada Paylaşın: