Sen olmasan bu ãlem baştan başa virane,
Ey Muhammed ümmeti bu gidişat vira’ne?
O Resul den başkası anlamsızdır terane,
Tut elimden Habîbim Şefeat et yâ Resûl.

İsmin şifâ dillerde okudukça nur düştü,
Duãlarla zikirle gördüğüm cennet düş’tü.
Senin elin yetime mazlumlara erişti,
Tut elimden Habîbim Şefaãt et yã Resûl.

Arş seni seyre daldı, melekler indi saf saf,
Garibin başı eğik yüreği temiz ve saf,
Kapanır secdelere seherde dileriz af,
Tut elimden Habîbim şefaãt et yã Resûl.

Dayanırım her zulme yüreğim sabır taşı,
Dökülen yaşlarımı Ya Rap hirã’ya taşı,
İçsem kansam zemzemi terketsem ekmek aşı,
Tut elimden Habîbim şefaãt et yã Resûl.

Ümmetin yapayalnız ağlıyor için için,
Ol Resulü kibriya kevseri sundu için,
Mahşerde adın anmak ödüldür ümmet için,
Tut elimden Habîbim şefaãt et yã resûl.

Bu garagız aşkınla canda bildi cananı,
Şahadetle göçerim son nefes son can’anı,
Sancağın altında bu gönül diler âmanı,
Tut elimden Habîbim şefaãt et yâ Resûl.

Zeyno Garagız kalemi
Cinaslı kafiye
19-12-2025

Mahşer yerinde herkes suskundu. Defterler açılmış, yüzler mahcup bir bekleyişe gömülmüştü. En arkada duran bir kul, ne ameline güveniyordu ne de sözüne… Dudaklarından sadece şu döküldü:
“Şefâat et yâ Resûl"

Zeyno Garagız kalemi