Uykularım acıyor

Eriyor rüyalarým, ruhumun avuçlarýnda.
Ruhum, yanýyor ruhunun sonsuzluðunda.

Aðlasam, baðýrsam sesim kýsýlýr, ne kötü sevgilerle yýkýldýk.
Bu yaðmurlar, bu güzel havalar, hepsi mavi göðün suçu.

Takýlý kaldý gözlerim, senden sonra nokta nokta sonlara,
sonsuzluðu anlatanlarla düþtüm, cehennemin derin çukuruna.

Yanýyorduk, kül kül aþk dökülüyorken, þahit oluyordum tüm günahlarýna.
Oturup kahretsem sensiz günahlarýma, yinede sevemez beni bir sevap iyiliðinde,
Piþmanlýk, ak saçlarýndan dökülür yüzüne zamandan, zamana nasýl anlatacaðým seni,
ben ölmeyi her nefeste düþünürken, her nefesimden sen çýkýp geldin.

Yürüdün, yürüdün, sen yürüdükçe sokaklar kýsaldý.
Ömür kýsaldý, asýrlar kýsaldý. Yýllar sana aþýkken, varlýðýn bana düþman bile deðil.

Omuzlarýmda daðlarý taþýdýmda, seni bulamadým týlsýmlý kelimelerimde.
Sen, geceme yarým düþen aysýn,
gece, yarým olan her þeyi sildi, sen, tatlý hayallerin sýrrý.

Hayaller, çamura bulanýrken, izi sende mi bende mi kalýr,
sen, söylediðin güzel sözlerle unutuldun. Güzel sözlerin hepsi yalandý,
Doðru olan her þey seni terkedip giderken, sen doðrulara kanmayacak kadar yaralýsýn.

Her limanda bir sevgiliyle buluþtum. Gelmeyen gemileri bekledik kýsacýk ömrümüzde,
Sonrasý yine sensizlik, sensizliði seven sensin, sensizliði ben iyi bilirim,
benim sensizliðimin, mutlu gülüþlerinde uyanmayý seven sensin.
Rüyalarým eriyor, ruhumun avuçlarýnda, uykularým acýyor, adýnýn bana düþen yalnýzlýðýnda.


Enes ÝLHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: