Gülce - Ömer Lütfi Mete - Yorum: Enes İLHAN

Uçurumun kenarýndayým Hýzýr,
Ulu dilber kalesinin burcunda.
Muhteþem belaya nazýr.
Topuklarým boþluðun avcunda,
Derin yar adýmý çaðýrýr.

Dikildim parmaklarýmýn ucunda,
Bir gamzelik rüzgâr yetecek,
Ha itti beni, ha itecek.
Uçurumun kenarýndayým Hýzýr.

Civan hazýr,
Divan hazýr,
Ferman hazýr,
Kurban hazýr.

Uçurumun kenarýndayým Hýzýr.
Güzelliðin zulme çaldýðý sýnýr.
Baþým döner, beynim bulanýr.
El etmez,
Gel etmez,
Gülce’m uzaktan dolanýr.

Uçurumun kenarýndayým Hýzýr.
Gülce bir davet,
Mecaz deðil,
Maraz deðil,
Gülce bir afet.
Peri deðil,
Huri deðil,
Gülce beyaz sihir,
Gülce ölümcül naz,
Buram buram zehir,
Yar yüzünde infaz.

Bir gamzelik rüzgâr yetecek,
Ha itti beni, ha itecek.
Güzelliðin zulme çaldýðý sýnýr.
Uçurumun kenarýndayým Hýzýr.
Ben fakir,
En hakir,
Bin taksir,
Ateþten, kalleþten,
Mýzrakla gürzden,
Dabbetülarz’dan,
yedi düvelden, korku nedir bilmeyen ben,
Tir tir titriyorum Gülce’den.
Ödüm patlýyor Gülce’ye bakmaktan.
Nutkum tutuluyor, ürperiyorum.
Saniyeler gözlerimde birer can.
Her saniyede bir can veriyorum.

Ömer Lütfi Mete
Sosyal Medyada Paylaşın: