Nihan - 2
Seni eski þiirlerde buldum.
Gözlerini kuruttuðun kitap sayfalarýnda.
Biten güzel rüyalarýn, hasrete gebe gecelerinde.
Seni buldum nihan, seni gül kokulu rüzgarlarda buldum.
Yeþilin her tonunda düþünüyorsun, ormanlar, sessiz vadiler sana yetmez.
Saçlarýnýn kýzýlýnda batýrýrken güneþi,
bana kýzýl denizde ölüm yolu çiziyorsun.
Gözlerini ve dudaklarýný tanýmadan,
kokunu bilmeden seni bulabiliyorum.
Bu aþkýn yalýn yalnýzlýðýnda,
deminin nereden geldiðini bilemediðin bir çay kokusu.
Seni buldum nihan, seni yürek dedikleri çölde, baygýn kumlarýn üzerinde,
mehtaba kafa tutan yüzünle, geceyi kýskandýran güzelliðinle buldum.
Bu sevginin ölüm halinde yaþamak, yaþamak seni eski þiirlerde sevmekdi.
Baðýmsýzlýk için, özgürlük dövüþünü kaybettiðim günün ardýnda,
akþama düþen yaðmur sesinde, beni hiç sevmeyiþinde seni buldum.
Seni buldum nihan, artýk kaybedemem, kaybedemem seni ve seni kazanamam.
Seni eski þiirler kadar çok seviyorum, eski þiirleri kimseler bilemez,
kimseleri sevme nihan, seni kýrlangýç mevsimlerinde seviyorum.
Enes ÝLHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.