Akşamda sevmek
Günleri soldurdun, þimdi hangi þehirde uyanýrsan uyan.
Güneþin beyazýndan, yýldýzlarýn altýndan,
kimin kollarýnda sönerse akþamlar,
bir yastýkta kuruyan yaþlar var.
Sevgi ne kadar uzak sevgiden,
sevmekte neymiþ,
gülleri solduran güller varken,
affetmenin bedelini herkes ödemiþ.
Ayaz vurmuþ sokaklarý ki donmamak mümkün,
mümkündür alevinle yanarken beyaz esmer suratlar,
belki sende sönüyorsun bir kar tanesinde,
söndürdüðün gibi karanlýðý, zifire çalýyorsun yüreði.
Olsun, birdefa böyle söyleriz bu þarkýyý,
bu þarkýyý seviþirken dinle,
yabancýdýr ellerin ellere,
ve yabancýlýðý severse tenin,
sýcaðýnda susadýðýn iklimlerde beklenir ölüm.
Anlamadýn, anlamadýn.
anlama, anlarsan aynalar kesik atar bileklerine,
kurtuluþ olmaz çaðrýlan adýn,
birdefa böyle hayal kurdum,
seni bir resime bir adamla sýðdýrdým.
Bir resimde seni sattým, bir hayatta bir ömür satýlmýþ,
ikiside senin yüzün, ikisinde de sen gülüyorsun,
sen gülüyorsun güller soluyor, sen gülüyorsun, günler soluyor.
Enes ÝLHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.