Uçuk mavi
Deliþmen bir gençlik
Ve hatýrý sayýlýr bir yolculuk
Yýðmýþým bir düþün ardýna
Kapýlar kapatmýþ, þarkýlar susmuþum inceden inceye.
Paslý zincirler vurmuþum kýrýk kanatlarýna
Kendinden geçmenin
Uçuk mavi
Deli dolu bir heyecan saklamýþým avuçlarýna
Dirilmenin ve tohumun
Sesimi duysam irkilir içimdeki hiçlik
Perdeler çekmiþ, karanlýk sürmüþüm inceden inceye.
Geçip gidiyor zaman, teneþirde küçük küçük öyküler
Yaþanmýþlýk bir yýlgýnlýk serencamý
Dokunduðum yüzlerde ararým aðlamanýn mezmurlarýný
Uçuk maviydi en çok sevdiði onun
Uçurum aðzýnda bir gülümseme ve öyle yalnýz
Acýlar çekmiþ, umutlar dizmiþim çekmecelerine ömür daðýnýklýðýnýn.
Uçuk mavi
Deliþmen bir gençlik
Ve sonrasý muamma bir kapý gýcýrtýsý
Yalnýzlýk devþirir
Ve hiç eskimedi kalbimin bu hüsran ahengi
Eskitmedi hiçbir þey, uçuk mavi gülüþü kadar
Yüreði serçe çýrpýnýþý sevdanýn.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.