Güneþ çekilince çiçeklerin üstünden
Kuþlarýn sesi inzivaya çekilir
Gece bütün ihtiþamý ile kuþanýr zifiri gelinliðini
Hüznü kuþanmýþ yalnýzlýk ölüm sarýlýðýnda sarar bedenimi
Bir soðuk yel girer parmak uçlarýmdan
ta saç diplerime
Yýkýlýr, yerle yeksan olur
Kalmaz aþk üstünde aþk
Devrilir içerim de bütün inancým
Kýrýlmýþ duvar boþluðundan hayallerim sonsuzluða kanat açar
Kesilir sesim kalmaz hevesim
Yeni yetme bir günün ilk ýþýðýnda tükenir nefesim
Yaþamak sevmek kavgasýnda
Düþer gönderemden içimde vaktini bekleyen sabýrsýz ölüm telaþým
Þimdiler de
Yaþamak benim için yorgun bir anne yüreði
Ve sevmek ise çocuðunu tokatlayan babanýn merhametsiz elleri.
Hep kýrlangýçlarý besledim içimde ;
Toprak rengi acýlar büyürken özlemlerim de
Vedalar hep hazýrdý yüreðimin hemen ensesinde
Masa üstünde daðýttýðým piþmanlýklarým ,
Dilsiz korkularým
Derin öfkelerim
Suya yazdýðým þiirlerim
Sarmayý beceremediðim durmadan kanayan evcil yaralarým var
Her gece unutmak için uyumaya çalýþýrken ölürcesine
Biri bana söylesin lütfen
apansýz neden uyanýr ki insan
unutamamanýn kan ter içinde ki sýzýlý nöbetlerine
Sesimde ki hüzünden önceydi , kalbimden çýkan “ah”!
Sýrtýmý d’eþen býçaðýn üstünde benim de parmak izlerim duruyordu!
Gerisinde iz býrakmadýðýný sanan hünerli katiller
Ýlk ben s’aðýr kalmýþtým beynimde ki uðultuya,
göð(s)ümü parçalayan haykýrýþa ..
Artýk anlamýný yitirmiþ yaþamak ve sevmek adýna bütün çýrpýnýþlar
Her gece kirpiklerime düþen efsunlu gölgeler
Duvarýn karasýnda gizlenen düþler
Ayaklarýmýn ucundan dökülen genç ölümler
Ýçlerinde ki en acýsý ise !
Sessizlikte yankýlanan, aylak sahipsiz bir ýslýðýn korkusuydu;
Hala yaþamakta direnen
çocuksu heyecanýmda gizlenen
Sulu sepken hüzünler damlýyordu
aynanýn içine iþlemiþ ateþ kýrmýzýsý hislerimden
Büyütmek istedikçe yaþamak aðrýsýný kucaðýmda
Aman vermiyordu;
Göç mevsimi ayrýlýklar geçiyordu sürü halinde ömrümden
Önce çocukluðum ve gençliðim kanýyordu
solgun ve yýlgýn bir ihtiyarýn siluetin den
Sonra sevdiklerim ve umutlarým bir bir düþüyordu;
Eðri bir çiviye asýlý cepleri delik deþik yalnýzlýðýmdan..
Fýrat Yetiþ
20.11.2022 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.