Ayýn yorgun Iþýk’larý düþer.
içimin salt,
hüznü barýndýran metruk gecesine.
Ömrümün bedbin yolculuðunda;
Ayak izlerini ,
hasretini azýk ettim kendime .
Saçlarýndan yýldýzlar kayar,
Yersiz yurtsuz dileklerime.
Dilimin ucunda kefen giydirilmiþ topraksýz vaveyla.
Müzmin keder uçurumlarý ,
sere serpe uzanýr iken nefesimden kasýklarýma;
Dualar dök Zerya!
Ýbrahim’in balýklarýna,
Suyun el deðmemiþ günahsýz yanlarýna.
Senden sonra ,
zaman bile lâl ü ebkem .
Yabani!
Gözleri âmâ ,
mazbut bir hýnç
y/atar yürek topraklarýmda.
Göðün mavisi çatladý !
Yak ateþleri Zerya ;
Aydýnlýk, karanlýðýn duvarsýz zindanýnda derdest, esrik.
Miâdi dolmuþ umut ,
oluk oluk intihar susuþlarýmda.
Sunaklarda yakýlan ,
Aðýt bir türkünün nakaratý var,
Sensizliði yaþarken dilimde.
Rüzgarýn aymaz yarasý !
Demiri döven örsün ,
sahipsiz sýzýsý prangalar beni .
Öfkemin direnci yýkýlýr;
Sarp acýlara týrmanan solgun bakýþlarýmda.
Yoruldum Zerya ;
Çýk gel daðlarýn kalbinden.
Gerdanýnda tek nefeslik özlem,
Gölgende Kardelenler ile
Ya sabrýma kuyu ;
Yada ruhundan terk-i diyar bedenime,
kýyam ol Zerya.
Ah be Zeryam,
Vuslatýmýza düþ ekerken ,
meyus bir halde ,
kayboldum siyahlar içinde .
Ömrüm daha kuþ palazý .
Hatýrla ;
gökkuþaðýný kucaklayacaktýk beraber.
Suyun gölgesinde,
Buðdayýn baþaðýnda toplayacaktýk ,
bütün mültecilikleri.
Ah yüreði pýr pýr eden serçe kanatlým .
Söyle þimdi ;
Hýçkýrýklarýmda býraktýðýn,
Bu muhkem ayrýlýðýn, kim verecek diyetini..
Biliyor musun
aç yýrtýcýlar ;
bitimsiz , hep ayný acýyý kemirir yüzümde.
Boðulmak isterken kendi kanýmda,
En deruni , kasvetli yerimden yakalanýyorum ,
kýskývrak gülüþlerinden.
Ýþte o an !
Sevda diyorum Zeryam Sevda.
Ve Gün/eþim’in toynaklarýna;
Yaðmurdan Þiirler asarken buluyorum gizlerimi.
Kâlû bela dan beri ,
Ýrin ve kan kokan topraklarýn pirüpak yerlerinde sürdüm izini.
Yoksun Zeryam!
Arar oldum Samyeli’ne kapýlmýþ
Çöl Sahra’sý dudaklarýný !
Ve beni tamamlayan bütün uzuvlarýný.
Belki gelirsin avuntusu ,
Nasýl umutlu nasýl sýcak .
Gecenin anýlarý kundaklayan vakti ;
Özlemler öper, ansýzýn demli uykularýmý.
Çokça Sevda bir o kadar sancý .
Ýkiyüz altý kemiðimde,
kaynamamýþ üþüyen acýlarým var .
Kalbimde ki kor emzirdi üþüyen nefesimi.
Tükendim,
Masal bitti, bittik.
Yüreðimde alazlanýyor , günahsýz Anka.
Kanatlarý buz kesildi bileklerim de.
Yak beni Zerya !
savur külleri mi dudaklarýnla,
Gel ve rivayeti tamamla .
Fýrat YETÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.