Bir Umudun Yankısı

BÝR UMUDUN YANKISI
Yuvasýndan koparýlan, gönül kuþu
Boðuk sesinde saklý, hüznün efsunu,
Çaresizliðin gölgesinde tarumar olmuþ, arýyor umudu.
Yakamozlarýn serin koynunda yalnýzlýðý yudumluyordu.

Sevdasýdýr kanatlarýndaki ahengin mihenk taþý.
Gök kubbede görünmez kýlavuzlar yoldaþý.
Doruklardaki çaðlayan misali kürre-i arzdaki çýrpýnýþý,
Huzur timsali, mavilikler çizerek sonsuzluða yol alýþý.

Hüznün yorgun gemisinde aðýr aðýr ilerliyor gönül kuþu.
Hayasýzca acýlara gark edilen gönlün gayba yolculuðu
Masumiyetin saðanaðý çepeçevre kuþatmýþ acýlarý .
Bekliyor ruhunu kabzeden dikenlerin ardýnda, doðacak týlsýmý.

Eritmek istiyor, göðsünde demirleþip acýyan yanýný .
Bulutlarýn yükü boþalýrken gönlüne dolan hicranýn zarif damlalarý,
Yüreðindeki kayboluþ, yükseldiði göðün yabancýsý,
Gecenin ýssýzlýðýnda bekler gün ýþýðýnda yeniden canlanýþýný .

Dar geçitlerde ebediyete meftun, mütevekkil…
Billur düþleri keserken zemheri, hal çetrefil.
Ayrýlýðýn suskun bakýþý gömülü sýrlardan sersefil.
Omuzlarýnda sevda hükmü yine de umutlar yemyeþil.

Tutsak yüreðinin kaybolan sokaklarýnda yükselen rayihalar,
özlemin hýrçýn rüzgarýnda arþa deðer yeniden yaralar.
Kader oluðunda bekler yosun tutan hayallerinin gölgesi.
Dinmeyen gözyaþlarýnýn tesellisidir umudun sönmeyen meþalesi.

Beklerken arafta gönül kuþu , kaybettiklerinin sancýsý,
Eritiyor donuk bakýþlý çehrelerin saðýrlýðýný.
Sinendeki özlem , gözlerindeki parýltý,
Hüküm giydirilen ruhunun sadýk yuvasý.

Hoyrat benliklerin sersem rezilleri çürümeye mahkûm.
Cehaletin karanlýðýnda savrulan bedenlerin sonu kuþkusuz uçurum.
Zamanýn kavruk rüzgarý, gözyaþlarýný içerken yudum yudum ,
Zihninde paramparça edilen hayallerin yaþamdan mahrum

Sanma dalgalarýn sarsýcý enginliði eskiyen bedeninde payidar.
Bilmez misin ,hüküm O’nda saklý yazgýn ki ondan manidar?
Özgürlüðün emaresidir giydirilen hilkatin maviliklerde bestekâr
Kapatma güneþe meftun kanatlarýný, bekleyen bulutlar davetkar.

Beklerken, sensizliðin sessizliði boðuyor çýrpýnan ruhumu.
Üzerime hücum ederken uðultulu yýllar arýyorum yaðmur sonunda umudumu.
Daðýnýk perdelerin ardýnda meltemin samimi dokunuþu ,
Okþuyor tevekkül ederken huzurumu.

Bitse ruhuna yabancýlarýn el deðiþleri.
Doðsa minarelerin ardýndan vuslat güneþleri.
Dinse çölleri yeþertmeye yemin eden gözyaþlarý.
Gelebilir misin aþikâr eylesem tozlu sandýklardaki yaþananlarý ?

Damlasa yýlgýn bakýþlarýndan tek katre.
Haykýrsa lal edilmiþ bunca saklý naðme .
Yanmasa ebediyete sürgün edilen biçare.
Olur musun sevda pýnarýnda çaðýldayan abide?

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: