Nasýl yazsak
Ahvalimizi anlamayana
Kalemin dili silginin mecali
Bitip tükenmiþ, akrep yelkovan boþlukta
Yaþlýlýk da gelip çattý kaþlarýný
Nasýl anlatsak kendimizi
Bizi dolu yaþamaktan alýkoyana.
Bir bilinmeyenli denklem
Ýki, bilinen sözler üstüne býçak çektik
Üçü susmaya verdik, kayboldu
Kalbimizden güller fýþkýrdýðýnda çözümsüz
Denklemin altý biz üstü gereksiz
Anlamak için gülücükler devþirdik
Anlatmaya mecal eskittik.
Bir düþ ki bað bozumu
Toprak utancýndan çatladý
Bir düþ ki anla düþkünün yaþama hicabýný
Ne desek bir sual urganýyla asýlý
Biçare bir yutkunuþ koparýlýr dalýndan
Anlaþýlmak isterim, isteriz cümleadem
Boynumuz kýldan ince, gönlümüz acýdan derince
Bir anlamak düþsün payýmýza
Benim payýma fikriþefkat.
Yazýlaný da silineni de bizdendir
Gözlerimiz bir sokaðýn ortasýnda
Bir lambanýn altýnda nemlidir
Yalnýzlýk omzumuzda belki ekmek derdi deðil ama
Su gibi azizdir hýrpani gölgemiz
Anlamanýn kýyýsý uçurum deðildir, anla
Sarýp sarmalamakla baþlar çiçekler ekmek
Böyle yanlýþ anlaþýlmýþ bir yaþama.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.