_ Yalnýzlýk
bir yaðmura benziyordu
itiraflar sökmek isteyen
korku
hep pusudaydý
gömmek için dizlerime dek gövdemi gönül sürgününe
ýslak süpürgesiyle anýlarý yok eden
sýkýntýlý yüreðimden.
_ Dosttuk
sadece ay
sen ve ben
þimdi hangi yangýn
hangi korkuyum ben
ay ýþýklarýnda hangi ateþler kýþkýrtýyor beni kendi dýþýma
dün akþamla gece arasýnda
yalnýzlýk gölgelerimizden fazla deðildi.