_ En uzak yollara gitme
yada sükut yoldaþým olduðunda okþama þakaklarýmý
o zaman
yöneliyor binlerce soru anlamsýzlýða.
Çizdiðinde karanlýðý yüreðime sýcaklýðýyla ellerinin
umarsýz ve yontuk düþlerimde
birde o sitemkâr gülüþünle
mutluluðumun hayali kapkara duruyor bu tuvalde
o zaman
sanki ölümü bölüþüyoruz gözyaþlarýnda.
_ Sana yaklaþmak için
ufuklardan yalnýzlýk korkusu boy veriyorsa içimde
o zaman
sanki bakýþýnda seyrederim güler yüzlü bir gün ýþýðýný.
Sýmsýký kapandýðýnda tüm kapýlar üzerimize
anladým ki yüreðimizi kiraya verip
düþman yaratmýþýz hiç yoktan içimizde
o zaman
hiç belirmese de umut
bir yaðmur tadýyla sarýyor yüreðimi ismin iþte.
Ve rüzgar gibi yalayýp geçtiyse buðulu bakýþlarýn gökyüzünden
eþ olduysa adlarýmýz
bil ki sonbaharýmýzdayýz
o zaman
arada düþen yapraklarý tekmelemek gibi piþman...