_ Son bir nefes gecenin katranýna inat
halka halka
kesik kesik
önce ayaklarým uzasýn göðe
sonra ellerim
o çocuk
ilk mýsýr püskülünden
meydanda sarmýþtý ilk bir içim.
Ýçim titrer Çamlýca’da bazen
ince belliler demlenirken annemin.
_ Hâlâ solgun sanki yüzün
utkun olsun
kývan
kekik kokulu kýrlar açmaya varmýþ
kokusunu almaz oldun çiçeklerin
bak çakmak çakmak oldu þimdi gözlerim
birkaç dal aþýrmanýn heyecaný var hâlâ içimde.
Dört baþý mamur saklanýr baþ/lar
duvarýn ardýnda hanýmelilerin
deðer mi hiç saðanak altýnda
filancanýn kýzýna yaranmak için
þimdi yine o meydanda baþlar nöbetlerim.
_ Zamaný geçti mi
bilmem
son hasatý devþirmenin
aynalarý dizin
denk günlerinin neþesi var içimde
ve sisli yað lambalarý altýnda piþen çöreklerin.
Mýh sarý parmaklarý nasýl ezer
bildin mi lezzetini zifirli ekmeðin
kuþluk vaktinde sesi var tütünden dönen küfelerin
ekmek parasý kim bile kimlerin.
_ Bu gün yine öyle kasvetliyim
saðanak altýnda nedametle
meydandaki þadýrvanýn yanýnda
ve sabâ makamýyla boz bulanýk bir gün.