_ Giderken
yalnýzlýktý yüklerim
hangi yüzüm bana bakýyor bilemedim
bu yol bambaþka bir hüznü yansýtýyor
kýlýcýn iþlediði suçlarý araþtýrdým karþýtlýklar yýðýnaðý tarihin gizinde
gece yarýsý saatleri saçýp savuruyor
yol akýyor toz kesilen düþüncelerime
vadilerde dörtnala giden süvariler örttükçe ýlýk karanlýk sisi
yanan geceyi gözünde alýkoyan kýr çiçeðine inat
kazanmak için kaybetmeyi göze alarak.
_ Giderken
diktiði fideleri arýkta býrakmýþtý
ilk hasat kýsmetse güze
camý aþýndýran rüzgardan sakýnarak kuytu bir yer aradý
içine çekti ayýn kokusunu ve daðýn doruðunda yaþadýðý çalkantýyý
düþleri vardý her düþün ardýnda geceleri üstünde gündüzü yýkayan
adý konulmayan bir þey nabzýnda atýyordu
yine de türküler devþireceðim dedi geçip giden bulutlardan
dað tepesinde bir meþe olamazsam gölün içinde bir saz
düþleyerek uyutuyordu doruðunda daðýn yýprattýðý gövdesini.
_ Giderken
sývaya dönüþmüþ siste
kavgayý baþka bir yere götürdüler
ölü bulundular
ama hâlâ ýlýktý vücutlarý
kocaman yüreklerinden baþka silahlarý yoktu
yedi kat dünyanýn gergin halatlarýný çekip elleriyle
takvime baðladýlar
zamanýn bir yerlerindeki bu büyük katliamda
dimað belirsiz
yol ise yarý aydýnlýk
her birinin göðsünde elli kurþun
boz bulanýk termal görüþ bakýþýyla geri çekildiðinde ufuktan.
_ Giderken
her gecenin üçüne
yeniden boy veriyor hüzün aynadaki yüzümde.