_ sürekli güneþe bakar gibiydim
gözlerimde kýzýla çalan pul pul siyah bir lekenin uçtuðunu görürdüm
Güzelliðinle beslenirdi günlerim, donanýrdý gökler rengarenk kuþaðýyla yalvaran bakýþýnda
kýzýla çalan renkler yanardý; gecelerimde yalnýz ben görürdüm senden kalan ne varsa.
_ yüzümü budayan zamanda
yüreðini tazelerim diyordu tepeden bakan o kumral güzel
þimdi ise bir dere akýyor çiçekler arasýndan yanaklarýma
Duvarlar sürekli öfke ve gizem sýralardý benim için. Bulutlu bir gökte sýnýrsýzlaþýyordum,
arzunun sihirli ve yýkýcý güçlerinden yararlanarak kendi dünyamda uzaklaþýrken; kömür
karasý gözlerinden, sabreden benden telaþsýzca kendini bir yaprak gibi boþluða býraktýn.
_ her þey için çok geç artýk geri vermedin beni
amaçsýz biri gibiyim mankurt söküyor belleðim
Eziliyor karmaþam ve sessizce geldiðin gibi savuþup gittiðinde rüyamdan...