ağlama

_ bende gün bitti
býrak saçlarýný dolamayý artýk parmaklarýna
akþamýn yaslý karanlýðýnda ver elini
kayan yýldýzlara dilekler tutalým

gözyaþlarýn uykusuz gecelerimin ateþinde
neden hep aðlýyorsun düþlerimde

_ býrak aydýnlatsýn yolumu
kömür karasý gözlerinde parlayan ýþýk düþerek gökyüzüne benek benek
umudumuz olsun samanyoluna çýkalým

sanki bilmiyorsun akþam çöktüðünde pencereme
senden baþka hiç kimse girmeyecek düþlerime

_ artýk aðlama düþlerimde
þafaða kadar kör gelgitler olsun sevdamýz bu þehrin sokaklarýnda
ikimiz de ayný aþkla yanalým yazgýmýza

öpmelerim olsun bu yýldýzlar gül kurusu dudaklarýnda
bir gün hiçbir þeyim olmasan da

_ sen benim hep her þeyimsin
salkým saçak gün ýþýklarýyla düþten önceki yarý aydýnlýkta da
ölüm meleði kapýyý çaldýðýnda da

uzaktan bakarken piþmanlýklarýma
yalnýz kaldým yine kendimle uyandýðýmda

Sosyal Medyada Paylaşın: