MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bakacak
enverlevent

Bakacak


_artýk zamana tutsaðým
göz göz dilimlendi alýnyazým
köze saklanýp rüzgârla boðuþan bu alevle kaldým

acýyan bir ima takma yüzüne
bilirim bulutlar ýslýk çalmayý sevdiðinde dökülür kirpiklerin
býrak üstüne gök eriyip kendini çið olup göndersin
taþtan taþa akýp gitsin yosunlu budaðýndan gözlerin
kýnalý gelinciðim
neden ay ýþýðýnda uzun yollarda yürümüþ gibisin

bilginin en aðýr suç olduðu þu günlerde
mimli misin

_solgun bir tebessüm
söyle hangi dað sürebilir ellerini üstüne
deðmesin keder ve firak ayýþýðýnda balkýyan yüzüne

bir süvari gibi ardýmdan kovalarken zaman sýr gibi içime düþtün
sanki elin günahlarýna mahkum gibiydim

yeter ki böyle kekik ve nane koksun tenin
ve býrak saçlarýn çam kozalaklarýna dökülsün
aðaç kökleri toprakla seviþirken
taþan bulutlar pýnarlara aktýkça aðaran avuçlarýma þavkýn düþsün

anlamýn eyerinde uçuruma kanadýn deðerken
uykusu kaçmýþ bu adamýn son sigarasýna bakýp gülümsemelisin

_tepe gökle kavuþtu artýk
günleri unutmuþ aðacýn dallarýnda tan yeri aðarmakta
avluda zamanýn gölgesine elveda

kurulup bir yay gibi býraktýn kendini aþaðý
aktý gözbebeklerinden umut dolu yeni bir gün
direndi yenilmedi karanlýða ateþin
neden derdini kimselere anlatamaz da kendinde yaþar gibisin
alýnyazýmý yoran imzasýz mektup
býrak zaman yanýmýzdan sessizce geçsin

varsýn gece serçe desenli yazmalar örtünüp
kýrýþýklýklarýný sayarak ömür tüketsin

_görklü kam
þafaða yýrtarken karanlýk elbisesini sepya saçlarýndan sürüsün
ancak umutlarýmý sürgüne göndermemelisin

titrek bir el yeniden süpürdü ovayý
þavkýndan korkup duvar diplerinde dizi dizi çömelenler
adýný þehla koymuþ çaðýrýrken fecir
ýssýzlýðýn katmanlarý aydýnlandý bir bir
ensemde sanki yaralý bir güvercin
artýk hüseyni makamýnda yýkanan gece mavi aydýnlýk sularda yüzsün

gittiðin yerlerden haber iletmeni bekleyen tenasül
saat baþýnda yaþlanan kuþlara dönüþsün

_apaçýk kýyam
balkýyan yüzüne þükela sevdiðim
tüm mahlukatýn vaktidir suvarmanýn

rüzgarýn koynunda yattýðýný sanýrken düþler yýðýný
ýþýklar çarpmadan dik durur artýk kör bir bakýþla karanlýklara
gece eðleþirken yataðýný bulamamýþ akarsu çaresizliðinde
fýrýldak bir ateþ sardý her yaný
ve daha kuzu dudaðý deðmemiþ pýnar sularýný

ne kadar maðrur ve hayli kurumluydun roksan
gömlek deðiþtiren kekik dudaklý bulutlarý öptüðün an

====

_Roksan: (Persçe) Þafak, gündoðumu


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.