Gecenin uzaðýndayýz,
Iþýðýn aldatýldýðý bir zamanda
Aðzýmýzda býçaðýn keskin hikayesi
Dilimiz ne dikiþ tutuyor ne kabuk.
Þuncacýk bir yaþamýn sýrrý
Aldattýkça kýrýyor gözlerimizdeki çiçeði
Boynumuz bükük, içimiz katran
Ne desek doldurmuyor yerini suskunluðun.
Bir türkünün kanýndan solmuþuz
Aþkýn en çýlgýn vakitlerini
Gecenin uzaðýndayýz hala, ýþýðýn kýrgýnlýðýnda
Aklýn kamburunda, aðlamanýn kýyýsýnda.
Yoksulluðun emeklediðini gördük
Gözyaþýmýzla ýslanan tabaðýmýzdaki son lokma
Karardý, gecenin yutkunuþuna sokuldu
Aç kaldýk açýkta kaldýk; yine de onursuza el açmadýk.
Sabahýn yakýnýndayýz,
Umudun besmeleye döküldüðü bir zamanda
Keskin hikayeyi örseledik yumruðumuzla
Düþürdüðümüz ýstýrabý artýk, ister dikiþ tutsun ister kabuk.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.