gözlerime çöken sensizliðin haykýrýþýdýr
ve her bir yaðmur damlasý asi bir acý... topraklarýma iþgalci!
yarýna kanat çýrpan kanadý kýrýk bir serçenin kederine gizlenmiþ cennet...
imkansýz kokan saçlarýndan yorgunum.
canhýraþ bir kavganýn ateþi diner gözlerinin kýyýsýnda usulca.
parmak uçlarýnýn dayanýlmaz hasreti bulanýr her yanýma.
tenin vururken içimdeki karanlýk sulara,
nasýl acýtýr yakamoz içimi böylesine !?
saklar heybesinde som acýlarý özlemini duyarak koþtuðun o kent.
baharýna kavuþtuðun o ömür yalan kendi evveline.
gamzelerine iliþtirdiðin çiçekler döker bir gün yapraklarýný o ölü topraða...
yarýný olmayan umutlar mezarlýðýdýr oysa hayat.
oysa bir tutam tarçýn kokusu avuçlarýmýzda.
sesinin rengini kavuþtur sonbahara,
yorgunum cennetine...
Harun PEHLÝVANOÐLU
02/06/2017