Yoklugun diyorum: Baharlarýma cellat sanki.. Bir papatya korkusuna hasret kaldý, Ve de bende papatyalarýn adý yalanciya çýktý. Neymiþ efendim sevmiyormuþ.. Sevmiyorsa yüreðim neyin bekleyiþinde? Ben neyin inanýþýndayim ? Bu gök neden mavi? Ateþin yaktýðýný kim söylüyor? Ya beden yanmaya hazýrsa! Ateþ mý gerek yanmaya? Soguk kaldýrýmlarda hiç mý yanmadin? Ben sýcak yar kucaðýnda dondum.. Yanmak artýk bahane.. Papatyalar da... Refiya Helin Kýran..
Sosyal Medyada Paylaşın:
REFİYA KIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.