şiirden anne yapıp üzerine örtünen mağdur çocukların ahı ile memleket kuruyorlar meral
göğsünde kanat çırpan kuşlar için rafa kaldırdım şervan duruşlu parmağımı kırdım tetiğini savaşların. ince bir alev aldı / koruma altına aldığın ‘’yüzüm suyu hürmeti’’
dağılmadı alnıma bulaşan karadumanlar “kırmızı kar yağdığında” diyorlar ha bire kışına kan doğranan mevsimlerden çıkamadım bilmiyorlar gençliğim yetimlerin soğuk ranzasıydı
bilmedim meral bağışla bu yoksul suskunluğumu
bilemedim geçmişini onurlu bir kavgada harcadığını eline çekiç verilen çocuk aklımla incittim ayağına sarışın devrimleri giyindiğin günü
sensiz geçen yıllarda moladaydı sevda ağzımın içini güzelleştiren bir elif inceliğinde aşk ile sesime dokunacak özlemler birikti anlaşılması zor ırmaklarda yürüyen ömrün gibi
bir de göğe değen kamburum vardı görenler dağ sanıyordu çilemi meral adıma işlenen cinayetlerde ölüyorum öldürülüyor imanım da insanlığım da
kapı önünde bekleyen bir hoşcakal’ın içine kilitledim dostluğumuzu
-h o ş ç a k a l meral…-
Cömert Yılmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cömert Yılmaz Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.