Cömert Yılmaz

Meral




şiirden anne yapıp
üzerine örtünen mağdur çocukların
ahı ile memleket kuruyorlar meral



göğsünde kanat çırpan kuşlar için
rafa kaldırdım şervan duruşlu parmağımı
kırdım tetiğini savaşların. ince bir alev aldı
/
koruma altına aldığın
‘’yüzüm suyu hürmeti’’


dağılmadı alnıma bulaşan karadumanlar
“kırmızı kar yağdığında” diyorlar ha bire
kışına kan doğranan mevsimlerden çıkamadım
bilmiyorlar gençliğim yetimlerin soğuk ranzasıydı


bilmedim meral
bağışla bu yoksul suskunluğumu


bilemedim
geçmişini onurlu bir kavgada harcadığını
eline çekiç verilen çocuk aklımla incittim
ayağına sarışın devrimleri giyindiğin günü


sensiz geçen yıllarda moladaydı sevda
ağzımın içini güzelleştiren bir elif inceliğinde
aşk ile sesime dokunacak özlemler birikti
anlaşılması zor ırmaklarda yürüyen ömrün gibi



bir de göğe değen kamburum vardı
görenler dağ sanıyordu çilemi meral
adıma işlenen cinayetlerde ölüyorum
öldürülüyor imanım da insanlığım da


kapı önünde bekleyen
bir hoşcakal’ın içine kilitledim dostluğumuzu



-h o ş ç a k a l meral…-





Cömert Yılmaz








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.