þiirden anne yapýp üzerine örtünen maðdur çocuklarýn ahý ile memleket kuruyorlar meral
göðsünde kanat çýrpan kuþlar için rafa kaldýrdým þervan duruþlu parmaðýmý kýrdým tetiðini savaþlarýn. ince bir alev aldý / koruma altýna aldýðýn ‘’yüzüm suyu hürmeti’’
daðýlmadý alnýma bulaþan karadumanlar “kýrmýzý kar yaðdýðýnda” diyorlar ha bire kýþýna kan doðranan mevsimlerden çýkamadým bilmiyorlar gençliðim yetimlerin soðuk ranzasýydý
bilmedim meral baðýþla bu yoksul suskunluðumu
bilemedim geçmiþini onurlu bir kavgada harcadýðýný eline çekiç verilen çocuk aklýmla incittim ayaðýna sarýþýn devrimleri giyindiðin günü
sensiz geçen yýllarda moladaydý sevda aðzýmýn içini güzelleþtiren bir elif inceliðinde aþk ile sesime dokunacak özlemler birikti anlaþýlmasý zor ýrmaklarda yürüyen ömrün gibi
bir de göðe deðen kamburum vardý görenler dað sanýyordu çilemi meral adýma iþlenen cinayetlerde ölüyorum öldürülüyor imaným da insanlýðým da
kapý önünde bekleyen bir hoþcakal’ýn içine kilitledim dostluðumuzu
-h o þ ç a k a l meral…-
Cömert Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cömert Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.