ES
ALATURKA AŞK
Yüksek sesle yazýyorum dinle...!!
Aylardan bilinmezlik.. gün mayýs... yýl sýcak.
Aðýr aksak güneþ ve ýþýk oyunlarý sergileniyor hayatýmda.
Ve, kahpe gece yine önümde, çekilmiyor..
Kahvemin kokusunu esirgiyor senden.
Anlamsýz bir alaca karanlýk, silmiþ gözlerinin ýþýðýný.
Sen ömrümden giderken,
ömrüm de yanýnda.
Jokersiz, bir deste oyun kaðýdýndan ibaretti senin için hayatým..
Ýçinde valeleri, papazlarý, kýrmýzý kare asý,
istediðin ne varsa çektiðin, bir, bir hayatýmdan,
kopardýðýn ve masaya çarptýðýn,
ve bitmesini istediðin bir oyundu aslýnda.
Çok istedin, yenildim iþte zamanýn sinsi gülüþüne.
Oysa, tanýþmaný istemiþtim benim sevgimle,
Mavi gülüþler mi býrakmalýydým göllere.
Bir martýya özgürlük mü vermeliydim, yoksa,
Uçsun mu kýzýllýklara....
Deniz suskun,
buruk bakýþlarý.
gece yarýlarý..
ve bütün sabaha karþýlarý..
Sen niye sustun.. karakalem ihanetimi yoksa,
ya da, dilindeki hüzünlü kelimelerin baþlangýcýnda.
Ne nameler dökülürdü gözlerinden, asýrlardýr..
Oysa bir býçak vardý sanki sözlerinde,
Nefes almak yetmiþ miydi kaçýþlarýna.
Sen, sen, olabilmiþ miydin.. bendeki zamanda.
Yakýnmam kimselerden deðil, kendi kalbimden gelen.
Sil artýk, renklerinin, yalnýzlýðýný.
Burasý dünyanýn bittiði yer.
Ölüm, oyun; aþk ise sahne.
Yitik geçmiþ bir zamanda,
Alaturka aþktý içtiren yine.
Bilir misin; daima hýçkýrýklý bir þeyler karýþýr aþk þiirlerinin sonuna.
hep melankoli, hep geceler, aynalar, çiçekler..
Sevecenliklerin karþýlýksýz kalýþý..
Yanýlsama...
Yeniden baþlamalý belki bir gün, ölgün bir yürekle aþk þiirine.
Özel güncelerine,
Sonsuz yitirme yýlgýna,
Ve hatta, siyah beyaz hatýralarýna.
Ýþte ben buyum
Yalnýzlýklarýndan iðrenen.. sonra onlara geri koþan bir kaçak.
Belki,Bu satýrlarda yaþadýðýný sananlar, bir gün beni alkýþlayacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.