Sen Hala Beatrice’sın, Ben Hala Dante
‘’Unutmak kolay demiştin alışırsın demiştin / Öyleyse sen unut beni yeter ki benden isteme‘’ diyor Barış Abi. Ne güzel diyor…
Biz hala farklıyız diyorum. İnsan değişir, dönüşür. Ama aynı kalan hep bir şeyler vardır, derinlerde bir yerlerde biliyorum. Seni ben, beni sen yapan şeylerden bahsediyorum. O şeyler çok fazla beklediler, çok fazla sabrettiler bize. ‘’Çekilecek insanlar değilsiniz’’ dediler, kızdılar. Ama ne yapmadılar biliyor musun ? Vazgeçmediler, çekip gitmediler. Bin yıl da bekleseler gitmeyecekler. Dünyaya, insanlara, armağanlara hatta Rafet El Roman’a kanıtlamamız gereken bir gerçek var, hala… Sadece kendini karşına alman gerekiyor sanırım. Biliyorsun, ben yıllar önce aldım.
Bazı geceler yastığa kafamı koyup gözlerimi kapattığımda, gülümsediğimi fark ediyorum. Açıklaması zor ama sanki her şey güzel olacak diyor bana rabbim. Rabbim seviyor beni. Telefonumun ajandasını göstermek istiyorum sana bir gün. Tamamen gözlerime bakıyorken sen, gözlerime ‘’ben’’ olarak bakıyorken; anlatacağım. Her şeyi hem de… Vallahi dalga geçmiyorum.
Asla kendini küçümseme. Sen hala Beatrice’sın, ben hala Dante. Sonumuz benzemesin sadece.
‘’Gözlerimde yaş kalbimde sızı unutmadım seni / Unutamadım unutamadım ne olur anla beni’’ diyor Barış Abi. Ne güzel diyor…
H. Barış Beledin
cellde.tumblr.com