BİR GÜL DÜŞTÜ

• 1 Kasım 2006 Çarşamba 21:23:47

Hakikati işitircesine, görürcesine, akıcı bir lisanın seni anlatımında ki o berraklığında hissettiğim duygularla sarıyorsun tüm hislerimi ve benliğimi.
Ben hep sana, ben hep sende, senden doğdum ve oluştum...
Ben senin varlığınla can buldum. Senin bana lütuf gibi gelen ruhunla varoldum, olgunlaştım...
Şimdi varlığımın her zerre ve hücresi seni nihayetsiz bir anışla anmaktadır.
Hayatımda ki tüm esrarlı, gizemli perdeleri, kapalı kapıları araladım ki; hayatımı, benim ve bir çokları için lütuf olan hayatınla kopmayacak sağlam kulpla bağlayayım.
Ben senin visalinle çizgin üzerinde yol alan ve seninle hem-hal olup ilerleyen aşk-ı sadık...
Sen nerelerde isen ben seninle, senin izindeyim. Biliyorum ki, dönülmez olan yolunda hep seninleyim ey can..
Bunlar bir heyula değil, sen kadar ışıyan kat’i.
Sen benim gayem,muradım, olmazsa olmazım, vazgeçilmezim.
Zamanın soluğunu seninle birlikte ciğerlerime çekiyorum. Olur ki seninle sonsuzluğu paylaşırım diye...
Zira sana hasret, sana mecnun, lal olmuş şu aşk-ı sadık ufuklarında doğabilmek için çırpınır.
Ey sevgili!
Sana doğru yükselen deruni soluklarım var. Sevgin bende ateşli soluk olmuş yanıyorum, sen ise daha ziyade rüzgarlarını gönderiyorsun. Sen işte beni böyle diriltiyor böylesine kalbimde tecelli ediyorsun.
Ey sevgili! Bilki tüm aşkları sattım. Şimdi sadece sen varsın ve hep sen olacaksın kalbimde...
Azade oldum, asude oldum ben sen ile...
Senİ gecenin yatağı ay ışığında buldum..
Seni kalbi pak’ında buldum.
Seni nihayetsiz yolunda ülfetle buldum.
Seni erdemliliğinde, cana can katıcı ruhunda buldum.
Seni bitmeyen, muazzam tefekkürünle sevdim ve buldum.
Seni tebessümünde, latif lisanında buldum ve sevdim.
Senin her halini, her anını sevdim.
Sen benim ay’ım, ben halen.
Sen şems’im, ben pervanen.
Namütenahi sevdiğim, refikim nerede isen ben oradayım.
Hayat bir sevgi çenberi ise ve sen ey sevgili! bu sevgi çenberinin sahibi isen ben sadece sana bağlı sana tutkunum...
Bir gül göğsüme düştü; ben gülde değil, yaprağında sevdim seni, andım seni... Gördüm seni ey sevgili!
Bir gül göğsüme düştü; ilahi edebiyat ruhumda dirildi, sen dirildin...
Bir gül göğsüme düştü; Seninle hasbihal ettim......
.......
Bir gül düştü......