BİR YAŞAM ANALİZİ

• 25 Ekim 2009 Pazar 02:29:38

Yaşamın provası yoktur. Herkesin bir sahnesi vardır. Sahneye çıkar, rolünüze başlar, oyuna devam edersiniz.. Herkes kendi sahnesinde ve her defasında farklı bir oyun sergiler. Bu oyunu diğer sahnelerden, diğer oyuncular da izler. Birbrlerinin oyununu beğenir ya da beğenmez, alkışlar ya da alkışlamaz. Bazen duraklar, bomboş bakarsınız. Rolünüze ara verirsiniz en depresif anlarınızda. Geri dönüp çokça bakarsınız. Çokça eleştirirsiniz kendinizi ve başkalarını. Özellikle de başkalarını.

Bir süreçtir yaşanan. Belki bu sürecin sonunda sahneniz değişecektir. Başka bir sahnede, oyuncularla birlikte rol alacaksınızdır. Onların tecrübelerinden faydalanacaksınızdır. Öyle de olsa ara verilen zamanlar olacaktır, olmalıdır…Dinlenme molaları, sahneden inilen, makyaj tazelenen zamanlar olacaktır.

Yaşam bir yoldur. Yola çıkarsınız, önceden geçilmemiş yollardan geçersiniz. Gittiğiniz yolda aracınız da bozulabilir. Trafik levhalarını fark etmeyebilir, fark etseniz de uymayabilirsiniz. İçinizdeki canavarı başıboş da bırakabilirsiniz. Ne zaman bir dönemece geleceğinizi bilemeyebilirsiniz. Diyelim ki her şey yolunda…Yine de sizden olmasa da karşınızdan ya da arkanızdan gelenlerin yaptığı hatalar size de kaza yaptırabilir. Duraklamanıza ve tabii ki hedefinize varmanızda gecikmeye sebep olabilir. Ya da başka bir yola saparsınız. Bu yol belki bir öncekinden daha tehlikeli, belki daha kolaydır. Belki yolunuzun üzerinde hiç benzin istasyonuna da rastlamayacaksınız, benzininiz bitecek ve kalakalacaksınız. Belki otostop yapmayı deneyeceksiniz. Belki de yaşamınızdaki en güzel tesadüf ile karşılaşacaksınız. Bir masal veya filmdeki gibi….

Peki ne yapacağız? Hiç yola çıkmayacak mıyız? Yeni yerleri hiç merak etmeyecek miyiz? Düşlemeyecek miyiz? Hayallerimizi avuçlarımıza mı hapsedeceğiz? Hayır…elbette hayır.

Ne olursa olsun sahnelere çıkacak, oyunumuzu oynayacağız. İzleyicimiz tek kişi olsa da. Gerekirse ara verip tekrar başlayacağız. Yollara da düşeceğiz elbet. Yollarda da duracağız, molalar vereceğiz. Belki gönül dolusu, iç ferahlatıcı manzaralar da izleyeceğiz yol boyu. Gideceğimiz yolun düz olmadığını bileceğiz. Tehlikesiz olmadığını bileceğiz. Ama yine de gideceğiz…Yolda karşılaşılan diğer yolcuların farklı yerlere gittiğini, farklı yerlerden geldiğini bileceğiz.

Yaşam böyle bir şey işte… Yola çıkar, devam eder, bazen mola verir, yine devam ederiz… etmeliyiz… Çıktığımız yol bizi mutlaka bir yere götürecektir.

Yaşam yolculuğunuz keyifli geçsin…
Müşerref ÖZDAŞ