Yol ve Yolcu"

Hayat, bir yol…
Ve bizler, bu yolun yorgun yolcularıyız.

Bazen bir taşın üstüne oturup durup düşündüğümüz, bazen de hiç durmadan koştuğumuz bir yolculuk bu. Kimi zaman bir fırtına, kimi zaman tatlı bir melodi eşlik ediyor bize. Ama en çok da kendi iç sesimiz…

Kaç kere kendimize "Ben kimim?" diye sorduk? Kaç kere bir aynaya bakıp, içimizdeki yolcunun gözlerine derin derin baktık? Orada, yorgun ama vazgeçmemiş bir ruh vardı. Belki de yıllardır susturduğumuz, ama hep konuşmak isteyen bir ses…

Hayatın anlamını sormaktan korkanlara sesleniyorum: Korkmayın!
Çünkü bazen sorular, cevaplardan daha anlamlıdır.

Yolun kendisi bile bir öğretmendir aslında. Her kayboluş, içimizde yeni bir harita çizer. Her yenilgi, yeniden doğmamız için bir davettir. Ve her hüzün, bize insan olduğumuzu hatırlatır.

Kimimiz bu yolu yalnız yürür, kimimiz dostluklarla… Ama unutmayın: Asıl yol, insanın içine yaptığı yolculuktur.

Ve belki de, gerçek varış noktası hiçbir zaman bir yer değil, hep bir hal olmuştur: Anlamın içinde var olma hali…

Şimdi sor kendine:
Sen bu yolun neresindesin? Ve nereye gitmek istiyorsun?

Arzu ZÜNGÜR