03.2001
Cide
Sevgili X!
Az önce telefonla görüşmüş, konuşmuş hal hatır etmiştik…
Sesini süt kuzusu sesi, nefesini tenimde bahar yeli his ettim…
Hele öpücüklerle bitirmen, bitirdi beni… yüreğimde yıldırımlar
volkanik lavlar attırır oldu…
Efkarlıydım!..
Altı aydan beri bekarhanemde, hayalinle arkadaşlık ediyor, mutlu oluyor,
kendimi yalnız his etmiyordum; nedense bu akşam kendimi dağlar eteği
bir vadide unutulmuş görüyordum ;
üzülmeyesin diye telefonda söylemedim, söyleyemedim;
Hayalinin terk etmiş olmasından değil de; hasretliğin, özlemin, dayanılmazlığı vs.
Ne bileyim; karman çorman duygular içindeyim, toparlayamıyorum…
‘’Arife tarif gerekmez!” derler…ki; telefonunla kendime geldim,
moralim düzeldi, o keyifle; açlığımı duyumsadım…
“Aşkolsun, neden söylemedin, açılmadın ki… “ diyorsundur..

Sevgilim; Biz yazar çizerler böyleyizdir; dertlerimizi, duygu ve
Heyecanlarımızı en doğru, en canlı, en derinlikli olarak yazıya dökeriz..
Bizim canlı tanıklarımız,, sırdaşlarımız, dert ortaklarımız,
halden bilenlerimiz, bizden sonralara taşıyacak olan , teselli ve
güven dünyamız yazılarımızdır.
Uzatmayayım!..

Akşam TV. Haberleri yine can sıkıcıydı.;
İsrail- Filistin çatışmaları, ABD- Ladin sarmalı, Türkiye’nin siyasal ve
ekonomikten yana içler acısı durumu.. vs… vs…dayanamayıp
TRT Tv müzik kanalını açtım… sanat müziğini severim bilirsin..
Çilingir masamda palamut, yeşillik ve onun ilacı acı su vardı..

Dolunay tüm güzelliği ile odamdaydı… Gülümsüyor da;
“Bırak efkarı, kederi, bırak şunu… çık doğaya…” der gibiydi.
Dediğini tuttum, masamı olduğu gibi bırakıp, bir iki lokma
tıkınıp indimi sahilde bulur oldum.

Hava serindi. esmer denizin ufku, sevgili gözleri gibi derindi.
Ay denizde ışıldıyor mu desem bir bebek gibi çimiyor mu
mavi gökte asılı bir dilek kandili mi desem,
halesi içinde bir saray avizesi mi desem,
ne desem sana ay! dolunay!..
Ay! Ne güzel görünüm, dur dünya dur dönme!
Soyunup dalasım şu güzelliğin bir parçası olasım...


Denize serpilmiş balıkçı teknelerin ışıkları
Yoksa yıldızlar mı serpilip dökülmüş denize…
Yıldızlar yıldızlar… bulutsuz bir sonbahar akşamı mavi göğü
yaldızlayan; alıp insanı, sonsuzluğun yolculuğuna götüren ,
kimi silik, soluk, kimi parlak yalım yalım; yıldızlar yıldızlar!..

Yol boyunca yürüyorum; yaz canlılığı kalmamış sahilde
insandan yana… doğa da insanla daha güzelmiş meğer!
Rıhtım Restoranda cırtlak bir müzik… çay bahçelerinin çoğu kapalı…
Şahin Tepesi gençlerin yerinden caddeye yansıyan bilinen sesler…
Ve yaz böceklerinin devam eden akşam konserini dinliyorum…
Yorgunum, durgunum, dalgınım… yine hayalin gelip yetişiyor,
Berivan’da çay içtiğimiz, tavla oynadığımız günlerle gözlerimin
önünde canlanıp can sıkıntımı dağıtıp; bana arkadaşlık ederek,
eve kadar geldik bekleyen çilingir masasına üşüştük hayalinle
Hoşça kal, ismi saklım olan hayali sevgili X

Eylül 2001 / Cide

28/ 2025 düzelti

- A r i v -



İbibik sevimli bir bahar kuşu
- ibibikler öter ötmez...- gibi