Yasemine Mektup III

• 21 Ağustos 2022 Pazar 22:21:01

Bugün Yasemine ağlamadım. Kendi ölümüme ağladım. Ben ölünce yalnız kalacak oğluma ve kızıma ağladım. Onların çekeceği acılar için ağladım. Gözyaşlarımı tutamadım. Yalnız kalıp beni özleyerek acı çekmeleri hoşuma gitmedi.
Tarifi Nasıldır? Yasemine Duyduğum Özlemin Acısı. (23.05.2021)

Yabancı insanlara bakıp, Yârimi ararken kalabalık içinde, nefes boşalır uzunca bir süre ağızdan.
Önceleri, Yaseminle Rize’ye giderken arabada, hüzünlenirdim. Ama ağlamazdım. Bazen gözyaşı akardı, belli etmezdim. Anlamış mıydı bilmiyorum. Yaseminden sonra her gidişimde yanımda kimse yoksa, her Türkü başladığında ağlar bir zaman sonra durur, yeni türkü başlayınca tekrar bir anı hatırlar tekrar ağlamaya başlardım. Halende böyle. Ama dün Trabzon’a gittim. İnsan her türküde ağlar mı ? Ağlarmış anasını satayım. Ne zor şey ölüm ayrılığı.
Uzun bir aradan sonra yine başımda duman misali sis toplanmaya başladı. Zaten yıl dönümüne 18 gün kaldı. Kafamda elli türlü bela. Arada bir parlıyorsun saman alevi gibi, çok zor ama kısa sürüyor. En çok da türkü çalıp söylerken daraltıyorsun. Gökhan’ın kız kardeşinin düğününe gittik. Orda hep senden bahsettik. Bazen türküleri söyleyemiyorum. Nasıl ağlıyorum ama belli etmemeye çalışarak. Anlıyorlarmış ama b8işey söyleyemiyorlar mış. Velhasıl bir yıldır sen yoksun. Bazen artık çok sürdü gel dediğimiz de oluyor. Ama maalesef gelemeyeceğini biliyorum. Yine fuzuli insanlar ve asalaklar yüzünden yazamadım.15.06.2021

28.06.2021 Yine işlerimin yarısı fuzuli insanların dertlerini çözmek ile geçti. Allah var arada paralı işler olmasa tamamen batacağız. Yasemin gitti gideli, değişen bir şey yok yaptığım işte. Çok daha dağınığım. Arkamı toplayan yok. Onun haricinde yine başkası adına üzülüyor, onların sorunlarına ortak olup strese giriyorum. Huy çıkmıyor lanet olası hep aynı.
Artık yok gülümsemen aman aman

Göremem gülen yumuk gözlerini
Sürmem yüzüme tel tel saçlarını
Bulamaz elim ince kaşlarını
Duyamaz kulağım haykırışını
Artık yok gülümsemen aman aman

Türkülerim sesinden yoksun, acı
Sendin dertli başımın altın tacı
Evimin damı akar, delik sacı
Dermanı yok, bulamadı şifacı
Artık yok gülümsemen aman aman

Koca bir yıl oldu benden gideli
Aklımda yüzün, beni eder deli
Ecel Kapıda, bırakmadım eli
Acımadı, döktüm gözyaşı seli
Artık yok gülümsemen aman aman

Dediler, zaman acının merhemi
Rüyamda bir küçücük duysam semi
Duysa yanan kalbim, az serinler mi?
Siler mi seni zamanın görkemi?
Artık yok gülümsemen aman aman
29.06.2021

Ufaktan bir göz gezdirdim yazılara, gözüm yorgunluktan ya da uykusuzluktan yaşla doldu. Kulağımda kulaklık. Tabi ki Türküler var. Yarın son gün. Bir sene bitecek. Çok zordu Yasemin, Bu senede de Geçen sene de çok zordu. Geçen sene sen çok acı çektin. Bu sene de ben. Bir yıl geçince azalacak mı dersin. Hiç bilmiyorum. sanmıyorum. Biraz daha devam edecek. Bu sene kurban keseceğim, “He” dedim bir kere. Kesecekler hayvanı, beni de ortak edecekler. Kan dökecekler. Ben karışmam dedim zaten. Artvin den getirip annene verecekler. Dağıtsın istediğin. Annen de senesi diye dondurma almış, dağıtmış çocuklara. Sevindirmiş çocukları. Bakalım ben kimi sevindireceğim. Senin adına. 01.07.2021 (01:55)

Off offf bir türlü aklımı toplayamıyorum. Yine dükkanda yalnızım. Ağlamamak için tutsam da arada patlıyor, saniyesinde durdurmaya çalışıyorum. Birileri görecek diye . Ne yapacağımı bilmiyorum. canım sıkkın. Gidişin yılı deviriyor. Acı da tavan yapıyor. Neden ki bilemiyorum.
Yine bilgisayarda sevdiğin türkü. Zaten bu türküyü çalmayı senden kopyalamıştım. Sen söyleyince çalabiliyordum. “Kirpiğin kaşına değdiği zaman”. Hiç de hatırlamam, hatta kirpiklerin kaşına değer miydi? Onu da bilmiyorum ki. Ama Alevden gömleğe sarıldığım belli.

Asıl üzüldüğüm şimdi neredesin? Ne haldesin? Kimsin? Nesin? Hiç bilemiyorum ki. İyi misin? Kötü müsün? Bazen diyorum, Keşke sevmeseydim. Başkasına gideydin diye ama sonra kıskançlık basıyor seni başka ellerde hayal edemiyorum ki. Evlenmesek belki yaşar mıydın diye de başımın etini yediğim oluyor tabi ki.

Ayakta duramıyorum. Bir çorba içtim, salata ve yarım pide. Bilirsin beni kesmez. Hatta dişimin kovuğuna ancak girer diye söylersin. Saat altıyı da geçti. Eve de gidemiyorum. Trt Vericisinde çalışanı hatırlarsın. Güç kaynağı alacak. Onu bekliyorum. Teslim edeceğim.

Yaptığım videolardan birine koyduğum türkü çalıyor, demin bahsettiğim türküyü söyleyen çocuk söylüyor. Hatta başka bir türküsünü de sana WhatsApp dan yollamışım. Neyse arada sana yazmadığım zaman veya sana üzülmekten yorulduğum zaman, absürt yazılar yazıyorum. Kendimi oyalamak için. Senin, içimde kopardığın fırtınadan uzaklaşmak için. Ama o yazıları yazarken de seni hayal ediyorum ya, güzel oluyor. Hafif atlatıyorum. (18:30 1.07.2021)

Bugün rüyamda gördüm seni. Bir yarışmada, yada gösteride, birden gittiniz Ablam ve eniştemle bir yere. Çok bozuldum. Sensiz yapamazdım hiç. Rüyamda da eski bir telefonla aradım. Cevap vermedin. Sonra sen geri döndün. "Telefon ile sen mi aradın, eski numara bizim telefon yazıyordu" diye. Evet dedim. "Ben aradım. Niye gittin? beni niye bıraktın? dedim. "Ne yapsaydım. Gidelim dediler ondan gittim" dedi. Ama nasıl özlemişim. İçimde anlatamadığım bir kimyasal mı yayıldı bilemiyorum acayip mutlu oldum. Rüyada geri döndüm formalar falan vardı . Biri tiyatro da yapacaksın dedi. Değişik açık hava bir yerdi, neydi anlamadım . Ama o duygu uyandıktan sonra da devam etti. İş deniz kıyısından yürüyerek gittim. Tabi yine ağladım. Seni düşündüm, ağladım. Şarkı mırıldandım, ağladım. O duygu yine içimde belirdi yine ağladım. Arada etrafa bakındım kimse var mı diye kolaçan ede ede.
Dükkana geldim. Yeni eleman sema öksürüyordu. Çok izin almış bu hafta gitmek istemedi. Yolladım evine. Kızımda Akdeniz’in tabletini evden almaya gitti. Anneannede kaldığı için eve gelmek istemiş. Sebebi de tablet tabi ki. Onu da yollayınca müzik açtım. “Karanfil Olacaksın” Çıkmaz mı . Yine ağladım ama durduramadım. “Gülüm Kuruttum seni”, “Toprağa yatırdım seni”, “Suda çürüttüm seni”, “Senelerce göremem seni”, “Yine unuttum seni” Yazım boş bir yaprağa. (15.07.2021)

Bugün bayram. Yatamıyorum. Sivrisinek ısırdı. Işıkları yakıp uyumaya çalıştım olmadı. Facebook’a yasemin ile olan son kurban bayramının fotoğraflarının videosunu attım. Yazamadım, Yaseminle beraber geçireceğimiz son Bayram olduğunu bildiğimi ve bunun çok ağır bir yük olduğunu. Kimi niye ilgilendirsin ki. Yok artık Yasemin. Bayram da olsa seyran da olsa yok. Özlemek pek yeterli gelmeyen bir kelime. Tırnağından saçlarına kadar özlemek. Bir yılı geçti elbiselerini göğsüme bastırmak bile nafile. Başım ağrıyor.02:46 Bayram sabahı


Bayramın 2. günü. Beklendiği gibi yağmur yok. Kesilen kurban kanları temizlenemedi. Çöpler ful kurban parçaları dolu. Yasemin adına Artvin de kestirdik. Bir bölümünü annene verdim. Diğer bölümünü anneme vermesi için Tekin abime yolladım. Yeğenim deniz halletti. Dün klasik gezimizi yaptık. Anneme, Kaynanaya, ve halaya gittik. Tabi pert oldum evde yattım. Gece de kurban dağıtımı yaptık. Kaynana da 7 dedi ama 9 parça yaptı sanıyorum. Tekin abim de aynı şekilde 7 dedi ama 9 parça dağıtmış. Velhasıl daha parasını bile vermediğim kurban etleri dağıtıldı. Ne kadar fakire gitti bilemiyorum. Tek gerçek elli kiloya yakın et ve kemik birkaç saatte dağıtıldı bitti. Kaynananın gönlünü, de yapmış olduk. Sevabı olursa amel defterine yazılacak. Olaya vakıf olmadığım için bundan sonrası Allah’ın bileceği şeyler.

Aklımda senin olmadığı zaman yok tabi ki. Dün çocuklarla beraber mezarlığı ziyaret ettik. Yalnız gitmek gerekiyor. Çocuklar da pek rahat değiller. Yani Yasemin bizi çok üzdün. Üzmeye de devam ediyorsun. Çocukların sevdiği annesi, Benim ise her şeyimdin. Özlem tavan yapmış halde, yıl geçmesi pek para etmemiş, ama anılarımızın üstü artık yavaş yavaş sis bulutu gibi örtülüyor. Belki de sırt ağrılarım, kas ağrılarım etkili bilemiyorum. Ancak çok arıyor olmam da ters tepiyor olabilir. Arada hiç hatırlamadığım anılarda çıkabiliyor tabi ki ama ne fayda . Yoksun artık. Sonrası da var mı bilemiyorum. Sen de bulduğum hatta senden öğrendiğim her şey aklımda. Ne iyi ki fotoğraflamışım seni. Aslında evliliğimizin ilk yıllarında ki fotoğrafları zayi etmiştik. Şimdi ne işime yarardı. Keşke daha derin fotoğrafları çekebilseymişim. Sildiğim bazı videoları silmeseymişim. Keşke Yasemin ölmeseymişsin. Keşke de keşke bitmiyor ki Sadece Yasemin mi? Babam, Abim. Keşkeler bitmiyor maalesef. 21.07.2021 10:37