Bir Şiir “Öle Öle Yaşıyorum” Gülümsememle Analiz İnceleme Ve Şiir Kritik

• 7 Aralık 2020 Pazartesi 21:02:59

Bugün sitemizin değerli yazar ve şair Hanım kardeşimiz “Ayser Özbakır” kardeşimizin “Öle Öle Yaşıyorum” şiirine gülümsememle bir analiz incelemeyle sizlerin karşısındayım. Zaten başlıkta gereken mesaj verilmiştir, hayatı dünyayı bize zindan edenlere fırsatlar vere vere. Dokunulmazlık zırhını girerek kadının hayatına dokunarak ar ve namusunu kirletenlerin bu günlerde pek revaçta olduğu bir dünyada bu bir haykırıştır insanım diyene duymaları için, sen ölme yaşarken kardeşim biz suratlarına tükürdük kalplerine bir ok sapladık imanla duayla Rabbim onları soluksuz dertler içinde bırakması için. Kardeşim gibi bizlerde hayata gülümsemek gülümsetmek dert çekenin yanında olmak varmak sarmak ortak hayata etki eder ve dramatik sonuçları, üzüntüleri yok eder, bunun aksi olursa bize "keşke” ler hayatımızı sarar, biraz anlayışlı olsalar da birbirlerini kaybetmesek sancısı bizi elbette ki yıkar, inatlarından sıyrılmayı becerdiğimiz insanı sevdiğimiz zaman, anlayış yoluyla uzlaşma barış sağlanır. Sevenler kavuşur; rahat bir nefes alırız haklısın kardeşim çok haklısın.
GİRİŞ
Giriş zaten kardeşim başlıkta söylemiş.
Öle Öle Yaşıyorum
ANA KONU ZATEN BABA KONUYU SORAN YOK
Kardeşimin hissederek toplumdaki çarpıklığı kalemiyle gönlüyle dile getirmiş. Buyurun devam edelim.

“Gün doğmadan neler doğar, sürprizlerle dolu hayat,
Olacaklardan habersiz, bile bile yaşıyorum.”

Rabbim gün doğmadan neleri yaratır kul bilemez. Acılar sancılar yıkar insanı bazı kul bilemez, sabah sürprizlerle gebedir Rabbim “kün” “ ol “ deyince yaratır kul anlamaz, sevgi var gönlünde değerini bilerek insanı sevemez. Rabbimde Rabbine sırtını dayamış ondan umut bekler tek umut Rabbimizdir bekler bununla yaşar. İyiliklerin yeryüzünde insanı gülümsetmesi dileğiyle duasıyla bekler

“Elimden bir şey gelmiyor, düzen böyle imiş heyhat!
Hâl bu iken, inadına güle güle yaşıyorum.”

Düzen derken aradaki edepsizler kendini düşünen bencillerin çok olmasından, insanın elinden bir şeyler gelmiyor, elinden gelenlerde bizler gibi seyrediyor bu yıkıyor insanı. Eyvah ki yazık ki böyleymiş böyle olması gerekirken. Şaire kardeşimizin hissederken duyduğu sancılar ıstırap mısralarında yansıyor. Hal böyle kötü iken kötüler sefa sürerken inadına insanı kendimi güldürmek için güle güle inatlarına rağmen gülüyorum, ben gülerken onlar yerin dibine giriyor yıkamıyorlar.
GELİŞME VE İLERLEME DURUMU
Dünyayı savaşlarla Koronayla yıkmaya çalışanların bunu başaramayacağı mısraların arasındaki şifrelerle zaten ortaya çıkıyor. Buyurun devam edelim.

“Bana ait nimetleri, teker teker aldı hayat,
Kurumuş canımdan başka, daha neyim kaldı hayat,”

Aslında hayat verirken alan insandır, imtihan için olanlar hariç. Lakin insanın alın terine kazancına göz dikmesi şerefsizliktir bunu burada ben belirteyim. Bir lokma verip geri beş lokmayı alanlar hala varsa ülkemizde bize yazıklar olsun. Kurumuş bir lokma ile can bulmayan hayat, söyleyin edepten ardan uzak olanlar alacak neyimiz kaldı sizi ne doyurur? Sizi ancak yerin dibine girerken bir avuç toprak doyurur Rabbim bir an önce inşallah sizleri doyursun toprakla, bu duayla Rabbimden bunu bekliyoruz.
GÖRSEL AÇIDAN
Görsel açıdan dünyanın seyredeceği bir şey kalmadı eğer birileri müdahale etmezse hayatta kalmayacak Rabbim yar ve yardımcımız olsun bizler HD Kalitesinde görüntü beklerken karıncalı boş ekranla yayınla her şeye sansür engel konularak görüntüsü olmayan şeyleri seyrediyoruz. Rezillerin ortaya çıkarak deşifre edildiği bir yayın bekliyoruz eğer satın alınmamış bir basın organı kaldıysa buyurun devam edelim.
“Dört mevsimin arasını ben uyurken çaldı hayat,
Günlerimi gecelerle böle böle yaşıyorum.”

Artık mevsimlerde değişti benci çıkarlar için hiçbir değere insana kıymet vermeyen bahar ayımızı açan çiçeklerimizi gönülde kuruttu kuruyasıcalar. Günlerimiz gece oldu aydınlık günler sanki yok oldu, günümüzü de bölmesinler diye karanlık gecelerde bölerek gizlice gündüz göstermeden gizlice yaşıyorum
DÜŞÜNCE YAPISI
Düşünce açısından düşüncesizlerin düşüncesizliğini kardeşim gözler önüne seriyor. Devam edelim buyurun.
“ Her şeyin bir zamanı var, hak yerini bulsun diye,
Belki de amel defterim, tam hakkıyla dolsun diye,”

Kardeşim çok haklı her şeyin bir zamanı var, onların bir hesabı varsa Rabbimizin de bir hesabı var mutlaka buna inanırız. Bizim gayemiz elimizle buna imkân yoksa dilimizle gönlümüzle kalemimizle, buda yoksa buğz ederek, insanı severek ona koşarak yarasına derman arayarak amel defterimizi doldururuz Rabbimizin yardımıyla iyiliklerle dolsun kötülükleri yok etmek için daha da dolsun diye Rabbim izin verir /versin.
DÜŞÜNCE YAPISI OLAYIN BOYUTU ANLAM SONUÇ AÇISINDAN DURUMU
Şiir kısa olunca bölümün üçünü de son kıtaya ekledim. Kardeşimin düşünce yapısında insanı sevmek var başka bir yolumuz yok diyor haklı başka bir yolu varsa bilen açıklasın. Olayın boyutu boyutları aşarak insan hayatına son verecek düzeyde vakim ve korkunç, bunu bakan kör yetkiler bir araya gelerek çözüm bulmaları gerek. Sonuç açısından durum Vahim ve korkunç. Buyurun devam edelim.

“Kimsesizlik acı gelir, bir mezarım olsun diye,
Dünyayı kandırmak için, öle öle yaşıyorum.”
Ayser Özbakır

Kimsesizlerin kimsesi Rabbimdir, sıkıntı yok az sabır, dünyayı kandırarak mutluyum demek çözüm değil insanı severek onunla yanında olarak ölmek yerine severek yaşamalıyız.

Aysel kardeşime teşekkürler ediyorum bu mısralarla bizi gönüllerde söz kelime hecelerle gönüllere varmak için gezdirtti kalemine gönlüne sağlık diyerek bir diğer şiiri kritik köşemizde buluşmak üzere selamlarımı gönderiyorum kardeşime ve siz kardeşlerime, selamlarımla.
Mehmet Aluç