SOĞUK KIŞ NEFESİ

• 13 Ocak 2018 Cumartesi 23:45:26

Bazen noluyor biliyor musun? Ben aşk acısını tartıyorum, zamanı da ekliyorum. Geri dönüp kefenin diğer tarafına seni koyuyorum. Sonra kefenimi koyuyorum hala sen ağır basıyorsun. Yetmiyor sana hiçbir şey yetmiyor. Biraz da şiir koyuyorum ortaya. İşte o gidecek bir yer bulamıyor galiba şiirlerim seni seçiyor ben onu kendim yazıyorum ama onlar hep seni seçiyor. Adını geçirmediğim şiirlerim var. Onlarda acı çekiyorlar. Ben sana Kâbe diyor kendimi de Müslüman sayıyorum. Binlerce kişinin içinden sana bakıyorum. Asla vazgeçmiyorum. Kaybetmiyorum her tavafımdan seni buluyorum. Sen biraz bakmıyorsun etrafına. Birkaç şiir yazıyorum sonra. Ben acı çekerken gözümden yaş değil kalemimden şiirler döküyorum. Sonra ben değil şiirlerim ağlıyor. Gam çölünden tozlar serpiyorum şiirlerime. Hüzün denizinden sular, göğün sevdasından bir nebze alıyorum, sonra şehirden karanlığı alıyorum, aşk ateşinden seni alıyorum. İnsan güvendiğine arkasını döner ya sen bana arkanı da dönmüyorsun.
Bir ömür yetecek sevda yetiştirdim gönül topraklarımda. Kaç hasat ettim yüreğimde, dilimde. Mahsulü senindi, dönüp yüzünü bakmadın bile. Sevgimi yılların soğuk nefesi vurdu. Biraz çok sevdim seni. Ama hiç yetmedi.