- 709 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
YAĞMUR KENDİ DAMLASINI UNUTMUŞ
Yeniden başlarsa sevgim tekrar bir yorgunluğa sürüklenecek bu sefer buna izin veremem insanlar.Kırılgandır benim ürkek bedenim,saf ve zararsız.
Düşünmeye başlarım işte şimdi.
Birilerine yazacak bir şeyi kalmamıştır benim gibi.Nasılsa oda dışlanacak bir gün öyle değilmi kendini açığa çıkarmaya çalışan zavallılar.(korkmak bir çare değil,bize savaşın diyorlar kime karşı ? )Amaçlara sürüklendim ben herkezi düşünmüşüm gibi yaptım hırslıydım kazanacaktım.Yeniden doğacaktım._birde buradadır yalnışlar hemen yükselemezsin.
Bu uzak insanlar yaralıyor beni yapaylıkları ve bunların sevebileceğini düşünemiyorum , birde benim bu görüşlerime ayak uyduracaklar , kendilerine bu denli ben ümidimi kesmeli.
Gerçek aşk’ı bir sevgilide değil_hem ne bu insanların bir sevgiliye karşı bu kadar zayıf olmaları ve aşkla (kendilerini kandırıp) bağlanmaları,ben asıl aşkı beni yaradana ayırdım onun aşkıyla doğdum , anlatmaya çalıştım nasılsa zaman az şehvet doyurucu dediler .Sevgi dediğimde orjinali göremeyecek kadar kalıplaşmış.Buna aşk diyemem ben.Soyut derim.__Beni anlayanlar yerinde sayanlardır.
Deniz ağlardı benim imgelerimde,dalgalar o acıyı benim yaşadığım kıyıya vururdu bunları ben görürdüm,sonra bir baktım yağan yağmur kendi damlasını unutmuş , dönüp onlara sizde sevginizi unutacaksınız çünkü gerçekçi değilsiniz dedim.(güldüm ben ,sonra başımı salladım ,içime bir titreme geldi , çenemi tutup as beni dedim böyle olacaksa bu dünya as beni)
Aralarına yanaşıp sizdenim desem mi , savaşırsam ihtiyaçlarımı gideremem , çünkü bende bir erkeğim! Rüyalarımda alay ederlerse benimle ben hiç bir şey yapmadan , onlar aşağılarlarsa beni. __Unutamadıkların genelde rüyalarındadır.
Yeniden başlarsa sevgim tekrar bir yorgunluğa sürüklenecek bu sefer buna izin veremem insanlar.Kırılgandır benim ürkek bedenim,saf ve zararsız.
Gerçeğe yakınım işte şimdi.
Dünyamı değiştireceğim hayallerim beni korkuttu , sadece dünyamı olabildiğince uzak tutacağım.Bu bana yetmeli,sorgularsam üzeleceğim , doğru değilmi içteniliğim kim beni benim kadar sevebilir ve kollayabilir.Düşlerim kalsın ben gerçeği düşlüyorum şimdi.
Ne düşünüyorum biliyormusunuz.Popülerizm^’den insan uzak yaşayabilirmi ? Çünkü siteye baktığımda ona doğru bir yönelme var.Çabuk öne atılayım diye başka şairlerin şiirleri.Veya tanıdık ’.aşk sözcükleri’.Buna üzülüyorum neden? Çünkü aşk emparyalizm’e karışıp geldi ülke sorunları gitti...Eşini aldatan adamlar kadınlar modaymış bunuda öğrendim.Bir daha bunun üzerine oynayayım bakalım ne olacak.Veya direkt cinsellik kesin tutar.Biz meraklıyız.Nerde ülke veya hangi ülke...Hepinizi sevgiyle selamlıyorum...Bülent Yalçınkaya...
YORUMLAR
Yeniden başlarsa sevgim tekrar bir yorgunluğa sürüklenecek...
Bu uzak insanlar yaralıyor beni...
Deniz ağlardı benim imgelerimde,dalgalar o acıyı benim yaşadığım kıyıya vururdu...
Ve
"Beni anlayanlar yerinde sayanlardır."
Sevgili Bülent senin tarzını nasıl sevdiğimi bilirsin. Yine kendine has anlatımınla nefis bir çalışma olmuş.
Popülerizm değildir aslında önemli olan, okurların yüreğine dokunabilmektir belki. Ve sen bunu başarıyorsun bana sorarsan... Sadece biraz sabır ve zaman lazım... Seni ve yüreğindekileri daha sık okumak, daha sık görmek istiyorum.
Her daim hoşça ve dostça...
Sevgiyle.