Oyunlar ne zaman bıraktı bizleri?
Şimdikinin aksine çocukken oynadıklarımız ne masummuş ya..
düşünüyorum da, ne zaman bıraktı oyunlar bizi?
Mesela Şimdi saklambaç oynamak istesem, pek kimse elime mum dikmez. çünkü çoğu, mazlumun evine incir agacı dikmekle meşgul!
Kılık değiştirip değiştirip çanak çömlek yerine, bombalar patlatır olmuş.. işte onlar hileyi, çocukkende yapanlarmış aslında..! aslında onların oynadığı oyunlar o kadarda masum değilmiş.. o kadar oyun değilmiş. mesela, kör ebe oynarken, bu kadar kör değildik! mesela gözlerimizin kapanması, yüreğimizi kapatamazdı... bence en hisli oyundur kör ebe, duygu yüklü... kimin ebe olduğu bellidir ve ebede kendini bilir..!
ip atlardık, top oynardık.. kenetlenmeyi, önümüze gelene bin tekme savurmayı ne zaman bıraktık, oyunlar bizi ne zaman bıraktı acaba?
ortadakini yakardık! o zamanlar da ortada kalan, yanmaya mahkummuş..! amma kucaklayınca düşmanından geleni, can kazanırdı ortadaki! tekrar şansı olurdu oynamaya vede yanmaya...
ne zaman bıraktı oyunlar bizi, ne zaman?! biz ne zamanki bıraktık oyunları, asıl o zaman oynamaya başladık!
ve şimdi pencereden anneler sesleniyor savaşlarda kaybettikleri evlatlarına...
ama artîk top peşinde koşulmuyor..! toplardan mermilerden kaçılıyor...
ve bu oyunda yere düşen her çocuk yanıyor!
bu savaş oyunu bitmez, çünkü mızıkçılık yapan çok oluyor...
Salise Erol.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.