Web Zaman Damgası

Son Bakış

hazin konfetisinde parçalanırken sensizlik
Şakaklarımdan dökülür sokaklara adının sızıları
Yıldızlar kopar gecenin göğsünden
Çakılır karanlığın dipsiz kucağına

Konteynırdan fırlar aç sokak kedisi karanlığın içine
Bozar yeminini sessizliğin yamalı çığlıkları
Ayten Teyzenin Gramofonu sığınır gecenin dilsiz koynuna
Albay Mehmet Amca bu gecede dönmemiştir gittiği seferden

küfür kıyamet çatırdayan duvarların sancına
kadehler savruluyor feleğin kan sızan sillesine
menekşeler kapıyor gözlerini sokağa girmeyen adımlarına
küsüyor geceyi göğsünden emen yıldızlar
sızıyor gecenin efkarına bir bekleyişin ayyaş demi daha

Sevdamız dilenmeye başlar kanayan güllerin ucundan
yırtılan zamanın kıyısından dökülür yalvarışlar
‘’geri dönsün ne olur Allah’ım’’
yeminler savrulur hiç tutulamayan
dilleniyor kırılan sancılar kabuk bağlayan düşlerin meçhullerinde

salya sümük caddeler boyu
sabaha düşer yorgun gözleri yarınların
gönlümün göğsün de kanar taze soluğu fesleğenlerin
bir kuş daha intihar eder talan olmuş yavrularının hazin sonuna
düşer gagasından feryat figan akbabaların ağzına üç yavrunun nafakası
yarılır kızıllaşan göğsü göklerin
yıkılan yuvanın karınca dolan yasına

kan kokusu sürer kızaran maviliklerin yanaklarına
solar çehresi bayırlarda yemişlerin
don vurur dallarına kuşburnuların böğürtlenlerin
bükülür boynu dikeninde solan çiçeklerin
küser güneş altın saçlı başaklara onyedisinde

başını kaldırdığında semalara
gözlerinin önüne dikilir perişan son yırtılan yüzüyle
zaman siyah paltosunu giymiştir çoktan çekilmiştir ipi sevdanın
güllerin soluğuna çoktan doymuştur pıhtılaşan nefesi infazın
çoktan biçilmiştir kefen gençliğinin sırılsıklam demine

ve susar tüm sesler

kanlı dallarda boğulur bülbüller
kan filizi biter yüreğinde göklerin
şafağın rengini çalar hazin sona dikilen mezar taşı

iner perde

yığılır sonsuzluk ayak uçlarındaki etikete
artık alkış tutamaz ağırlaşan kanatları kuşların
göğsünde sayıklayan sevdana
çırpındıkça kan sızar çaresiz sona toprak dolan bakışlarına….
………..