Web Zaman Damgası

DÜŞLERİM ÜŞÜYOR SENSİZ

Dışarıda kar
Dudaklarından gülüş yağıyor avuçlarıma
Ve narin bir kar tanesi
Ve sevinçle dans eden bir devrim anı gibi
Yüreğimin doruklarına yağıyorsun kar tanem…
Sarmaş dolaş bir hasretle özlüyorum
Ve camların buğusuna kazıyorum adını
Sevdasına göç ettiğim gözlerin
Ve imkânsız bir aşkla
Derinliğine bir çığ gibi düştüğüm bakışların geliyor aklıma…
Gözlerim gülüşüne tutsak
Baktığım her yerde uçsuz bucaksız güzelliğin
Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Soğuk gecelerin sensiz karanlığında
Sıcak ülkeler düşleyen kimsesiz bir çocuğum ben
Kar altında buza kesmiş bir yangın
Ve yüreğinde bombalar patlatılan bir savaş ortasıyım…
Gözyaşlarından vurulan sessiz bir çığlık
Ve yurdundan yalınayak kopartılan yaralı bir Ezidiyim…
Yokluğun karanlık, yokluğun zindan
Yokluğun soğuk, yokluğun ayaz
Yokluğun bin asırlık yalnızlık
Yokluğun korkunç bir hiçlik duygusu
Yokluğun ser sefil çaresizlik
Yokluğun deprem ve üzerime amansızca çöken hasret…

Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Sensiz ormanlarda baharı düşleyen
Dalları kırık ve yapraksız
Ve kar altında buza kesmiş, çırılçıplak titreşen bir ağacım ben…
Roboski’de devlet eliyle parçalanan kaçakçıyım…
Kürdüm ben, yüreğinde tahrip gücü yüksek bombalar patlatılan…
Cizre’de çocukların gözyaşı
Ve kanayan bir hançer yarasıyım…
Delik deşik bir duvar ardıyım kurşunlarla vurulan
Ve dondurucuda saklanan bir çocuk ölüsüyüm…
Polis panzeriyle yerlerde sürüklenen benzersiz bir acı
Ve cesedi çırılçıplak teşhir edilen bir kadın gerillayım…
Yüreğim üşüyor ateş altında yanarken ülkem
Köklerim kuruyor, gövdem çürüyor
Sıcaklığını düşlüyorum ay ışığında parıldayan gülüşünün
Düşlerim, düşlerim üşüyor sensiz
Buzlar sarkıyor avuçlarımdan
Gözlerinden çığlar düşüyor yüreğime
Sevda yüklü bakışlarını özlüyorum
Gözlerinden, gözlerinden öpüyorum seni…

Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Yaralarımı kanatan yokluğun senin
Hava soğuk, hava ayaz, hava bıçak gibi keskin
Ve bu kirli ve bu metal rengi buz gibi havalarda
Isıtmak için üşüyen ellerini
Benden başka hiç kimse
Senin için yakmayacak kendini…
Ah sevgilim, ah sevgilim
Nicedir yağan karın büyüsüne
Sıcak odaların miskinliğine yenik düştü
Ve bir başka bahara ikmale kaldı aşklar…
Bense düşlerimle baş başa seninleyim
Sana olan aşkımı çoğaltıyorum sokak aralarında
Bir direniş, bir öpüş, bir gülüş
Ve bir bahar tadında
Yeniden filizlenip çiçeklenmek istiyorum sana
Dışarıda kar, dağlarda ateş, dağlarda isyan
Dağlarda kadın gerillanın o muhteşem gülüşü
Ve ellerinde sevdanla açan kardelen çiçekleri var…
Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Yüreğine kamp kurduğum dağlarını özlüyorum
Gülüşünden, gülüşünden öpüyorum seni…

Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Gülüşün dalga dalga bir deniz gibi
Gözlerimin kıyısına vuruyor
Ve martı sesleriyle çığlık çığlığa haykırıyorum sana
Ey sağanak gülüşünle sırılsıklam ıslandığım
Ve gözlerinde kaybolduğum orman bakışlı kadın!
Ey sahillerime dalga dalga vuran hırcın denizim!
Ey yüreğimde aşkla açan gelincik çiçeğim!
Ve ey! son nefesimi uğruna sakladığım can tanem!
Sevgilim, karanfilim, gonca gülüm
Ey yapraklarımın üzerine sere serpe uzanan çiy tanem!
Ve yüreğime kor ateşler gibi düşen sevda yangınım!
Nar tanem, kar tanem, bir tanem, aşk tanem
Mucize aşklar, imkânsız kavuşmalar
Ve hep güzel ve hep mutlu sonla biten sevda masalım
Ve bir gül ve bir gülüş
Ve bir öpüş kadar muhteşem güzel kadın!
Seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum
Öptüğün günden beri dudaklarım yangın yeri
Ve yüreğimde gülüşünün unutulmaz tadı…

Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Dünyayı başıma yıkan, hasretin senin…
Hava soğuk, hava ayaz, hava bıçak gibi keskin
Sensiz her yer uçurum, her yer karanlık
Her yer uzak, her yer tuzak bana…
Firari bir aşkla kaçağa düştüm, izinsiz girdim sahillerine
Tel örgülerini, aşılmaz duvarlarını aştım senin…
Yıllarca yüreğinin varoşlarında kaçak dolaştım durdum…
Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Sevdandan sabıkalıyım
Görüldüğüm her yerde vuracaklar beni
Bu yasaklanmış aşklar diyarında bana yer yok artık
Yüreğine sığınıyorum, gülüşüne iltica ediyorum
Yüreğim sana hasret, sevdam sana mülteci…

Ah sevgilim! Ah sevgilim!
Sensiz sevincini haykıramayan
Ve gülüşünü yüzüne vuramayan kimsesiz bir çocuğum ben…
Soma’da kan ter içindeyim
Kömür karasıyım…
Yer altında, göçüklerde nefessiz yanan bir madenciyim
Yürek yarasıyım…
Ölenlerin ardından dökülen gözyaşı
Ve yana yana yakılan bir ağıtım…
İşlenen cinayetlere karşı asi bir çığlık
Ve kömür karası bir öfkeyim…
Vahşi bir sömürünün en ucuz kurbanıyım ben
Göçükler, yangınlar
Ve ölümüme sebep ihmaller altındayım…
Uzat bana ellerini sevgilim
Gülüşünle sar sarmala
Ve kurtar beni bu cehennem azabından artık
Yüreğimi ısıtan güneşim, ciğerlerime dolan nefesim
Ve yüreğimdeki göçükleri aydınlatan ışığım ol…
Uzat öpülesi ellerini uzat bana,
Yokluğuna kaybolmadan tut beni.