Web Zaman Damgası

Ateş Böcekleri Gibi Ateşe Gidiyorum

[ italik ]ellerini uzatırdın gökyüzüne
martılar üşüşürdü ellerine
simit bahane...
[ /italik ]

kanla karışık bir yağmur yağarken, bu çöl artığı kente
bizden arta kalan ne varsa topladım
beyaz bir örtü serdim
anıların üstüne
birlikte yaşanmış ne varsa…
hepsini sildim

topladım tasımı tarağımı
gidiyorum

son bir kez de olsa, dönüp bakmayacağım arkama
bakarsam…
gidemem biliyorum

gidiyorum
belki, kıyıda köşede sana yazılmış yarım yamalak şiirler bulacaksın
otopsinin vahşetiyle deşme şiirlerimi
geride bir ipucu, yada gizemli bir şifre arama

farz etki hiç olmadım
farz etki bir köşede öldüm, kanaya kanaya
failim malum…
dön de bir bak aynaya

gidiyorum…
yolum uzun, yolculuğum çetin
ateş böcekleri gibi ateşe gidiyorum

ağlıyor muyum, yo hayır ağlamıyorum
sadece gidiyorum
üstüne basa basa değil
kırarak dökerek hiç değil...
bir yabancı gibi hayatından geçip gidiyorum

ok yaydan çıktı
sen değilsin hedefi
sen değilsin artık…
şiirlerimin adresi

gidiyorum…
artık hiç kimse bu şehrin sokak duvarlarına kızılca kıyamet şiirler
yazmayacak
bu kırsal beton ormanından sildim bütün izlerimi
şairin…
artık bu şehirde olmayacak